7, డిసెంబర్ 2019, శనివారం

ఇంతకన్నా ఇంకేం కావాలి !?

నా కథలపై ... ఒక మంచి పాఠకురాలి స్పందన

రమాదేవి గారూ ... రచయితకు పాఠకుడు దొరకడమే అదృష్టం అని అనేకసార్లు చెప్పివుంటాను . పాఠకులు తెలిపే స్పందన చూస్తే అది నిజమనిమరింత అదృష్టం పట్టిందని అనుకుంటాను కూడా . మీరు చాలా ఆసక్తిగా పుస్తకాలు అడగడటం ..నేను మీకు పిడిఎఫ్ లో మాత్రమే పంపగల్గడం ఒకింత సిగ్గుపడ్డాను కూడా నేను . ఆ పిడిఎఫ్ లో వున్న రెండు కథా సంపుటాలను చదివి మీ స్పందన తెలిపినందుకు చాలా చాలా ధన్యవాదాలు. ఒకరకంగా ..ఇది నాకొక నూతన ఉత్సాహం. టోటల్లీ పెన్ డౌన్ చేసే అంత నిరాశలో కూరుకుపోయిన నాకు మీ స్పందన కొత్త ఊపిరి.

మీకు నేను చిన్న వివరణ యిచ్చుకుంటున్నాను . నా కథలన్నీ ..ఐ మీన్ నేను వ్రాసిన కథలన్నీ ..నా అనుభవంలో నుండో ..నాకు తెలిసిన వారి అనుభవంలో నుండో వ్రాసినవి ... కథ వ్రాయడం అంటే కల్పన కాదు నాకు . కథలలో బాగా లీనమైపోతామని చెప్పే పాఠకుల భావోద్వేగం నాకు పరిచితమే. ఆ భావోద్వేగాన్ని అణుచుకుని కథ వ్రాయడానికి నేను చాలా శ్రమపడతాను. ఒకోసారి పూర్తిగా విఫలమవుతాను.

ఈ సాయంత్రం నాకుచాలా సంతోషాన్నిచ్చింది. ఇక రాబోతున్న మూడవ సంపుటిలో మరింత పరిపక్వతగా వ్రాసిన కథలే ఉంటున్నాయి. అవి కూడా చదవండి చదువుతూనే వుండండి .. నన్ను నాలాంటి మరికొందరి రచయితల కథలనూ చదివి వారిని ఇలాగే మీ స్పందనతో అభినందిస్తారని ఆశిస్తూ.. మీ స్పందన తెలపండి ..తెలుపుతారు కదూ .. మీరు బ్లాగర్ అయితే మీ బ్లాగ్ చిరునామా తెలియజేయగలరు. facebook లో మీ రాతలే మిమ్మలను గుర్తుపట్టడానికి నాకు ఊతం మరి :)

నేను ముందుగా ఒక పాఠకుడిని ..ఎప్పుడూ పాఠకుడిగా ఉండటానికే ఇష్టపడతాను. రచయితను కావడం యాదృచ్చికమే రమ గారూ .. మీకు హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు . మీ అనుమతి లేకుండా .. మీ స్పందనను ఇలా పోస్ట్ చేస్తున్నందుకు మన్నించాలి. నమస్తే !

రమాదేవి గారి స్పందన ... విద్యుల్లేఖ లో ఇలా .

చెప్పాలనిపించింది....

rama devi

4:47 PM (4 గంటల క్రితం)

వనజ గారు మీరు రెండు పుస్తకాలు పంపించడం నాకు ఎంతో ఆనందాన్నిచ్చింది నాలుగు మాటల్లో చెప్పలేను... రాయికి నోరొస్తే ఈ కథల పుస్తకం కొంచెం సౌమ్యంగా నెమ్మదిగా పారే నదిలా కొన్ని ఒక్కసారిగా నదిలో విసిరే రాయి సృష్టించే కల్లోలం కానీ కుల వృక్షం పుస్తకంలో కథలన్నీ మాత్రం జారే జలపాతం లోని వేగాన్ని.. సముద్రంలోని అలల ను ఒడిసి పట్టుకున్నట్టుగా ఉంటాయి.. కుల వృక్షం పుస్తకంలో చాలా కథలు ఇదివరకు చదివినవే.. ఏవో ఒకటి రెండు అసలు చదవలేదు అనుకుంటా.. అయినా కూడా ప్రతి కథ మళ్లీ ఇప్పుడు కొత్తగా చదువుతుంటే మొదటి సారి చదివినప్పుడు ఎంత ఆసక్తి ఉంటుందో.. అంతే ఆసక్తిని ఒక్క రవ్వంత కూడా తగ్గించకుండా మీ కథలన్నీ చదివిస్తాయి.. ప్రతి కథ మనసుని బంధించి ఆలోచనలోకి ఉవ్వెత్తున నెట్టేస్తుంది...

ప్రతి ఒక్క కథ చదువుతున్నప్పుడు దృశ్య రూపకంగా కనిపిస్తుంది.. ఏ ఒక్క కథ కూడా అ ఇలా కాకుండా ఇంకోలా ఉంటే బాగుండు అని నాకు ఒక్కసారి కూడా అనిపించలేదు.. ప్రతి కథ చదివే టపుడు ఎలా అనిపిస్తుంది అంటే ..ఆ కథంతా మీరు దూరం నుంచి చూస్తూ చెబుతున్నట్లుగా అనిపిస్తుంది.. ఎక్కడ ఇది ఒక ఊహ ..కల్పన అని కూడా అనిపించదు..

మీ రచనలలో అందరూ అమ్మాయిలు లేదా స్త్రీలు చాలా ఉన్నతంగా ఉంటారు అంటే నిజంగా మన జీవితంలో ఇటువంటి సంఘటన ఎదురైతే మీ రచనలలో స్త్రీ స్పందించిన విధంగానే స్పందించడమే సబబు అని నాకు అనిపిస్తుంది..

మీ కథలను అందరూ ఒప్పుకుంటారా అని నేను అనను ఎందుకంటే నేను చూసిన వాళ్ళ మధ్యనే చదువుకుని ఉద్యోగాలు చేస్తూ ఉన్న వాళ్లు కూడా కొన్ని అంశాలను వాళ్లు కథలుగానే ఒప్పుకోడానికి ఇష్టపడతారు.. తప్ప నిజంగా అటువంటి ఆత్మగౌరవం గల స్త్రీలు ఉంటారు అని ఒప్పుకోలేరు..

వనజ గారు మీ పుస్తకానికి రివ్యూ రాయాలి అంటే ప్రతీ కథకీ ఒకటి రాయాలి.. ప్రతి కథ రెండు వాక్యాలలో చెప్పడం కుదరదు.. నీ పుస్తకాలు చదివించాలి అంటే ఒక కథని చెప్పినా చాలు మిగతా కథల కోసం వాళ్లే వెంటపడి చదివేస్తారు...

ప్రతి కథలో మీరు కనిపిస్తా రండి అది నిజం మీరు తెలియకముందే మీ బ్లాగ్ చదివాను.. అందులో కథలు చదివాను..అప్పుడు కూడా నా అభిప్రాయం అదే కథలు మీకోసం రాసుకుంటారు మీరు ఉంటారు ఈ కథలో రచయిత్రి తన జీవితంలో నుంచి అనిపిస్తాయి అంటే ఆ జీవితాన్ని అనుభవించారని కాదు మొత్తానికి మీరు ఆ కోణాలన్ని చెప్పగలరు అనిపిస్తుంది..

మీ కథలు చదువుతున్నప్పుడు శరత్ చంద్ర నాయకి గుర్తొస్తుంది...(తోడికోడళ్ళు సినిమాలో సావిత్రి పాత్ర)... జీవితానికి భయపడడం అనేది ఆ నాయకి లక్షణం కానేకాదు...

మీరు పుస్తకాలు పంపించడం వలన ఆ కథల్ని వరుసగా చదువుతుంటే ఎంత బాగుందో మాటల్లో చెప్పలేను... మీకు నా ధన్యవాదాలు వనజ గారు

మీకు హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు రమ గారూ .. 




కామెంట్‌లు లేవు: