ఇనబింబం చేతికందేలా

 అరె..రే… వచ్చేసినావా సామీ.. 

ఇప్పుడు దాకా యెదురుచూసినా.. ఇంకా రాలేదేమిటబ్బా.. అని. 

పొంగుమాలిన పనులేవో చెయ్యక తప్పదు కనుక.. వాట్సాప్ లో తలదూర్చినా. 

తలెత్తి చూస్తిని గందా.. నా యెత్తు చేయి యెత్తితే కాని నువ్వు ఫ్రేమ్ లో ఇరుక్కోవు. అలా ఇరకపెట్టాలంటే నా యెడమ చెయ్యి లేస్తే కదా! 

అదేదో Frozen Shoulder Pain అంట. నరకం చూపెడతా వుంది. Screen time తగ్గించండి.. చూడబాకండి అంటారు. అదిగాక ఇంకేం పని వుంది.. ఈడ. Cup లు Cup లు coffee లు తాగుడు.. స్క్రీన్ చూసుడు, కథలు చదువుడు. ఆ చదువుడు కళ్ళతోటి మనసుతోటి మెదడు తోటి గాకుండా నోటితోటి కూడా అయిపోయే..

శుభోదయం చెప్పడానికి.. ఇంతజెప్పాల్నా అమ్మి!!? సర్లే.. ఇంకాసేపు నీ పొడన కూసో.. కాస్త డి విటమిన్ వస్తదిలే అని.. 

నా కెమెరాకి అందకుండా పోయినాడు. 

అబ్బా.. ఏమి సూరప్పా.. ఇంత తొందర నీకు.. 

perfect frame కి అందకుండా పోయావు. రేపు చెబుతా నీ పని. ఐదంతస్తుల మిద్దె మీదకి పోతే అందవా యేంటి!?

అయినా నీ పని చెప్పడానికి Tripod కొంటానుండు. 😘🥰😊

దయ తలచి ఈ పొద్దు ఈమె కూడా వచ్చింది నా బాల్కనీ గార్డెన్ లోకి. 

పిల్లలు పువ్వులు పక్షులు దయతలిస్తేనే మన దరికి వస్తాయట. బుల్లి పిట్టలు బట్టలారేసే తీగె పై ఉయ్యాలలూగుతాయి తమ సంగీత కచేరి చేస్తూ. నేను కదిలానా.. శపించినట్లు భావించి ఎగిరిపోతాయి. మానవులు ప్రకృతి పాలిట శాపం కదూ!!

జీవితం

 మహార్ణవం -చిక్కాల కృష్ణారావు స్వేచ్ఛానువాదం

తత్వవేత్త ఖలీల్ జిబ్రాన్ “ ది వాయిస్ ఆఫ్ ది మాస్టర్” కి అనువాదం వినండీ ! చాలా బాగుంది. 

పగిలిన కల

 పగిలిన కల ఆడియో రూపంలో వినండీ..

సూక్ష్మ కథ

 హీలింగ్

కొన్ని పొడి మాటలు తర్వాత.. ఉంటాను బై అన్నాడతను. కానీ... 

ఇంకా ఏమైనా చెబుతుందేమోనని మరికొన్ని సెకన్లు ఫోన్ చెవికానించుకునే నిలబడ్డాడు. 

లైన్ కట్ అయిన తరువాత స్క్రీన్ పై కనబడే పేరునే చూస్తూ ఆలోచనగా పెదవి కొరుక్కున్నాడు. నిరాశను అణుచుకుంటూ..

అటో ఇటో కదిలే మేఘంలా కదిలి.. ఇంటికే చేరుకున్నాడు. తాళం వేయని గేటు మూసిన తలుపు తెరిచే వుంచిన కిటికి రెక్క పక్కనే తచ్చాడుతూ భార్య . 

తలుపు తీసిన ఆమెతో…

“నా కోసం ఎదురుచూడొద్దు అన్నాను గా” ముఖం చిట్లించుకుని అంటూ లోపలికి  జొరబడ్డాడు.

“పిల్లలూ” అంటూ నసిగింది ఆమె. చొక్కా విప్పి వంకీ కి తగిలించాడో లేదో ఫోన్ లో మెసేజ్ వచ్చిన చప్పుడు. అంతదాకా చెప్పని

తన రహస్యాన్నేదో విప్పిచెప్పాలనుకునే ప్రియురాలు empty message ను బట్వాడా చేసింది. మళ్ళీ ఏవేవో ఆలోచనలతో 

ఊగిసలాడే మనసుతో పళ్ళెం ముందు కూర్చున్నాడతను. 

వడ్డిస్తున్న భార్యను తదేకంగా చూస్తూ తన కోసం ఎదురుచూస్తూ ప్రియురాలు రాలుస్తున్న కన్నీళ్ళను ఊహించుకున్నాడు. మునివేళ్ళతో అన్నం కెలుకుతూ కూర దరిద్రంగా వుందని తిట్టిపోసాడు. పళ్ళెంలో చేతిని కడిగి కోపంగా వెళ్ళి మంచం పై విశ్రమించాడు. 

కిటికీ లో నుండి చందమామ కనిపించాడు.పొరుగింటి దీపం నీ ఇంటికి ఎలా వెలుగునిస్తుంది మూర్ఖుడా! అని అడిగినట్లనిపించింది.  వెంటనే లేచి  మొబైల్  తీసుకుని ఏరోప్లేన్ మోడ్ లోకి మార్చాడు. గిన్నెలన్నీ సర్దుతూ కళ్ళు తుడుచుకుంటున్న భార్యతో అన్నాడు.. “రేపటి నుండి కొంచెం  శ్రద్ధగా వెరైటీగా వంట చేయ్. రోజూ వొకే రకం వంటలు తిని తిని మొహం మొత్తుతుంది” అని. 

“అలాగే.. ఉప్పు కారం లేకుండా కందమూలాలు వడ్డిస్తాను లెండి” అంది.  

Nature is so healing.. ❤️‍🩹 

రెండు లక్షలు

 కథ వినండీ.. 

చక్రతీర్థ

 చక్రతీర్థ   కథ ఎంతమంది చదివారు విన్నారు!? ఈ కథ గురించి కొన్ని విషయాలు చెప్పాలనుకుంటున్నాను. బలివాడ కాంతారావు గారు ఈ కథ ను balanced గా రాసారు. తండ్రి కొడుకు పాత్రలపై ఏ పాత్ర పై అభిమానం మెప్పుదల చూపలేదు. తండ్రి వైపు నుండి పాఠకుడు ఆలోచిస్తే తండ్రి   వాదన సరైనది. కొడుకు వైపు నుండి ఆలోచిస్తే కొడుకు కరెక్ట్. కానీ కొడుకు మార్పు లో ఇంగితజ్ఞానం లోపించింది అనిపిస్తుంది. తండ్రి జగన్నాథుడి ఆలయంలో భక్తుల పట్ల అవలంబించిన క్రూరం స్వార్థం లాగానే. అనుభవజ్ఞులైన రచయితలే.. ఇలా త్రాసుతో తూచినట్లు పాత్రల చిత్రీకరణ కావింపగలరు. రచయితలకు చాలెంజ్ ఇలాంటి కథలు రాయడం. అందుకే ఈ కథ బాగా నచ్చి వినిపించాను. మీరు విననట్లైతే ఇప్పుడైనా కథ వినండీ. వర్ధమాన రచయితలకు ఈ కథ ఒక పాఠ్యాంశం. ధన్యవాదాలు మిత్రులారా!

కాగితం పడవలు

 క్రిసెంట్ మూన్  నుండి మరికొన్ని పద్యాలు 

క్రిసెంట్ మూన్ - రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్

 రవీంధ్రనాథ్ ఠాగూర్ రచించిన క్రిసెంట్ మూన్ పద్యాలు చాలా బాగున్నాయి. వాటిని  ముడు నాలుగు పద్యాలను కలిపి  మూడు చిన్న చిన్న వీడియోలుగా ఆడియో బుక్ చేసాను. చదువుకోవడం చదవడం ఆనందంగా వుంది రాయడం కన్నా… ఆ పద్యాలు వినండీ.. అలాగే నా ఛానల్ ని like చేయడం subscribe చేయడం మర్చిపోకండీ.. 🥰

Maternity

 మాతృత్వం కథ వినండీ.. 

ఈ కథ కేరళ రాష్ట్ర ప్రభుత్వ పాఠశాల విద్యార్థుల తొమ్మిదో తరగతి పాఠం గా వుంది. రచయిత 

లిలికా నకోస్..

కలికితురాయి

 మల్లాది రామకృష్ణశాస్రి గారి అమరావతి కథ వినండీ.. 

లిబియో ఎడారిలో

 యుద్దానంతర రణక్షేత్రం ఎలా వుంటుందో… ఆ భీభత్సాన్ని ఆలోచనాత్మకంగా చెప్పిన కథ వినండి.

దేవరకొండ బాలగంగాధర తిలక్ కథ వినండీ

కరోనా పెరోల్

 కరోనా పెరోల్ - ఎం ఆదినారాయణ రెడ్డి

చెడ్డల్లో చిన్న చెడ్డ పెద్ద చెడ్డ వుండవు అని వుండవు అని ఖరారుగా చెప్పిన ఆ మనిషి జైలు అనుభవం ఏమిటీ? 

ఆవులు ఆవులు తన్నుకుంటే దూడలకు కాళ్ళు ఇరిగినట్లు కొడుకు చేయి సగమైతే ఆ రైతు ఏమి చేసాడు!? 

కరోనా వొకొకరికి మంచి వొకొకరికి చెడ్డ ఎట్టా అయింది? 

చదువుతుంటేనే కాదు వింటుంటే కూడా దుఃఖం ముద్దగా మారి గొంతు పూడుకుపోతుంది.. 

కథ వినండీ.. 

నిరీక్షణ

 నిరీక్షణ -సురవరం ప్రతాపరెడ్డి గారి కథ వినండీ..

జీవితం

జీవితంలో .... 

పూర్వ జన్మ సుకృతం వల్ల కొన్ని సంప్రాప్తిస్తాయి. 

కొన్ని ఊరిస్తాయి. 

కొన్ని పాక్షికంగా నెరవేరతాయి.

కొన్ని కలలగానే మిగిలిపోతాయి. 

కొన్ని కల్లలు అని నిరూపిస్తాయి

ఇదే జీవితం.

ఇలాగే వుంటుంది అని కానీ

ఇలా వుండకూడదు అని కానీ 

ఇలాగే వుండాలని అని కానీ

ఎవరూ తీర్మానించలేరు. 

మన జీవితం మన చేతుల్లో వుండాలి

పరాయీకరణ లోనూ

ఇతరుల గుప్పిట్లోనూ

బంధిపబడి వుండకూడనిది

జీవితం. 

అలాంటి జీవితం వుంటుందా!?

ఉంటుంది ప్రతి మనిషి 

జీవితాన్ని అర్ధం చేసుకుంటే!

సంతృప్తి జీవితానికి ముడి సరుకు

 

కొందరు తమకు ఉన్నదాంతో లభించిన వాటితో సంతృప్తి పడరు. నిత్యజీవీతావసరాలకు సరిపడ సంపాదిస్తున్నప్పుడు దానిని ఎలా ఖర్చు పెట్టాలో ఏం చేయాలో ఏం చేయకూడదో అనే ప్లానింగ్ లేకుండా నడుచుకోవడం వల్ల నిద్ర లేవగానే .. ప్రతిరోజూ రూపాయి కోసం వెతుక్కోవడమే! సంపాదనలో కొంత భాగం కొత్త వ్యాపారాలకు పెట్టుబడి పెట్టడం.. అందులో విజయవంతం కాకపోతే నిరాశలో కృంగిపోవడం. పెద్ద పెద్ద లక్ష్యాలు వున్నప్పుడు ఓపిక అవసరం. డబ్బులు లేక ఓపిక సహనం లేక ఎవరినో వొకరిని నిందించడం “నువ్వు అప్పుడు అలా చేసావు కాబట్టే నేనిలా వున్నాను” అనడం అనుకోవడం ఇతరులను blame చేయడం మంచి పద్దతి కాదు. నిర్ణయాలు తీసుకోవడంలో జాప్యం నిర్లక్ష్యం అతి విశ్వాసం తో పాటు పరిస్ధితులు సహకరించకపోవడం వుంటుంది. వాటిని తట్టుకోగల్గే సామర్ధ్యం లేనప్పుడు.. జీవితంతో ప్రయోగం చేయకూడదు. ఉన్నవాటితో లభించినదానితో 

ప్లానింగ్ చేసుకుని సౌకర్యంగా బతకడం అలవాటు చేసుకోవాలి. 

రెండు నిమిషాలు తల్లిదండ్రులు చెప్పే అనుభవపూర్వకమైన మాటలు సలహాలు వినిపించుకోని వాళ్ళు…. ఫ్రెండ్స్ అని చెప్పుకునే వాళ్ళతో గంటలు తరబడి మాటలతో కాలాన్ని వృధా చేస్తారు. 

కొందరు మెగుడూ పెళ్ళాం బాగానే వుంటారు ఒకరు గీచిన గీత మరొకరు దాటకుండా. మధ్యలో వెర్రివాళ్ళు కన్న తల్లిదండ్రులు. వారిని తమ జీవితాల్లో వచ్చే ప్రతి సమస్య కి కారకులను చేయడం పరిపాటి అయిపోతుంది. 

జన్మ ఇచ్చినందుకు ఇప్పటిదాకా ఎన్నో ఇచ్చి ఖాళీ అయిపోయి  రిక్త హస్తాలతో నిలబడి ఇంకా ఏమి ఇవ్వాలో అర్దం కాని నిస్సహాయతలో..  కన్నీరు కార్చే తల్లిదండ్రులున్న లోకం ఇది. 

మనిషి అంటే అనంతమైన కోర్కెలు కాదు. విఫలమైన ఆశలు అపజయాలు నిరాశ నిసృహలు కూడా! అన్నీ కలిపితే జీవితం. 

నెలవారీ సంపాదనలో నుండి కుటుంబ అవసరాలు తీరకముందే వాటిని వాయిదా వేసి ఆ డబ్బుతో బిట్ కాయిన్స్ కొనేవాడు షేర్ మార్కెట్  లో  పెట్టుబడి పెట్టేవాడు లాటరీ టికెట్ కొనేవాడు వొకటే నా దృష్టిలో.

అత్యవసర పరిస్థితుల్లో మాత్రమే అప్పు చేయాలనే మాట మరిచి.. లగ్జరీ గా బతకడానికి అప్పు చేసేవాళ్ళకు జీవితంలో సుఖం శాంతి రెండూ శూన్యం..

ఆఖరిగా చెప్పొచ్చే మాట.. 

తల్లిదండ్రులు... తమ జీవితకాలం పెట్టుకునే భ్రమలు పిల్లలు.  physically mentally emotionally... అయినా తల్లిదండ్రులకు బుద్ధి రాదు. బిడ్డలకు మనసూ వుండదు. తొక్కేసుకుంటూ వెళ్ళిపోతారు అంతే! అయినా వాళ్ళకు శాంతి సంతృప్తి వుండదు. 

సంతృప్తి జీవితానికి ముడి సరుకు. 

కానుక

 

మేల్కొలుపు

 మేల్కొలుపు

అర్ధరాత్రి లో  మెలుకువ

అలజడితో కాదు అదో చైతన్యం

మేల్కొలుపు సమయాలు 

సందేశాలు మోసుకొస్తాయి. 

వీధి దీపాల వెలుతురు 

ఛాయలు తాకని

ఆకాశం చాలా నేర్పుతుంది

చెవులతో చూడటం 

హృదయంతో వినడం

ఆత్మ ద్వారా గ్రహించి

అనుభవించేదే జీవితం 

ఆనందభరితం. 

మమకారం -గోపీచంద్

 మమకారం -త్రిపురనేని గోపీచంద్

మట్టికి మనిషికి అనుబంధం. మనిషికి సొంత భూమి కల్గివుండాలని ఆరాటం. వ్యవసాయం వృత్తి అయినవారికి మరింత తాపత్రయం. ఈ కథలో జోగయ్య అహోరాత్రాలు శ్రమించి చాలా భూమిని సంపాదించాడు. అతను భూమే తన సర్వస్వం అని భావించాడు. ఆఖరికి  చావు బ్రతుకుల్లో వున్న భార్యను పట్టించుకోలేదు.తినే ముద్దను ఆస్వాదించలేదు. అన్ని బంధాలకన్నా మట్టి ముఖ్యం అనుకున్నాడు. అతని శ్వాస ధ్యాస అన్నీ మట్టే! ఆఖరికి ఆ మట్టి వాసనను పీలుస్తూనే ఊపిరి వదిలాడు. కానీ ఆఖరికి మట్టి వాసన ని కూడా ఆఘ్రాణించలేని ఆ మట్టి మనిషి ని చూసి మనం జాలిపడతాం. అబ్బురపడతాం. జీవితం జీవనం  తాత్వికత ను అర్దం చేసుకుని చిన్నగా నవ్వుకుంటాం. తప్పక వినండీ.. 

@VanajaTatineni‬ 

పెద్ద బతుకమ్మ

 బతుకమ్మ ఆడుతున్న ఆడబిడ్డలంతా తాము  భూమి మీద కాకుండా..... ఏ స్వర్గలోకంలోనో ఆడుకుంటున్నంత సంబరంగా  ఉన్నరు. అందరు ఆడబిడ్డలు అంత సంతోషంగా బతుకమ్మ ఆడుతుంటే....ఆ కాలనీలోనే ఉంటున్న పూలమ్మ మాత్రం...ఇంట్లో ఒక్కతే కుమిలికుమిలి ఏడుస్తున్నది. ఎంత ఆపుకున్నా కన్నీళ్లు ఆగడం లేదు. 

బతుకమ్మ పండగ అంటే ఏ ఆడబిడ్డకైనా పట్టలేని సంబరం. ఎప్పుడెప్పుడు తల్లిగారింటికి పోదామా...పుట్టిన మట్టిని, తన ఊరి మనుషులను పలకరిద్దామా అని ఆరాటపడతరు. పూలమ్మ కూడా తన పుట్టింటికి పోయి బతుకమ్మ పండగ అట్లనే చేసుకోవాలని కలలు కన్నది. కానీ ఈ ఏడాది ఆ అదృష్టం దక్కలేదు.

త్వమేవాహం

 నేల..!  భూమి..!! 

 రెండు అక్షరాలు. రెండు జీవితాలు..గా మారి నేడు మనిషి జీవితంలో ఒక పెద్ద పాత్ర వహిస్తుంది. ఒక ఇల్లు, రెండో ఇల్లు, మూడో ఇల్లు.. ఇలా ఎన్ని కట్టుకున్నా మనం తిరిగేది ఒక ఇంట్లోనే.. జీవించేది ఒకే ఇంట్లోనే.. ఒకేసారి రెండు ఇళ్ళల్లో తిరగలేము. ఒక వందెకరాలు.. కాదు కాదు వెయ్యి ఎకరాలు.. కాదు లక్ష ఎకరాలు.. ఎంతున్నా ఒక్కరోజులో అంతా తిరగలేము కదా? కానీ మనకు కావాలి. నాకు కావాలి.. కాదు నాకు కావాలి అనే ఆరాటం. పోరాటం. శతృత్వం. అశాంతి. ఇదంతా మనిషికి ఉన్న కాస్తంత జీవితాన్ని ఛిన్నాభిన్నం చేస్తోంది. బతుకుతున్నామనుకుంటూనే ప్రతి రోజూ కొంత కొంతగా ప్రాణాలను తీసేస్తోంది.

తప్పకుండా వినండీ

​⁠ 

పురిటిగడ్డ

 పుత్రవ్యామోహం తో భార్యలను హింస పెట్టే భర్తలు కుటుంబం, వలస కూలీల కష్టాలను విపులంగా చర్చించిన కథ ఇది. 

తప్పకుండా వినండీ.. 

కురిసింది వాన

 రెండు గంగలు -సత్యం శంకరమంచి

అమరావతి కథలు

కురిసే వానను కృష్ణానదిలో కురుస్తున్న వాన గురించి దృశ్యంలో ఇంత అద్భుతంగా వర్ణించిన కథ ఇంకొకటి లేదు. ఒక తాత గారు పిల్లలకు చెప్పిన కథ.. 

వాన కురిసెను మనలో కూడా! 

​⁠ 

ఇదిగో చూడండి

 హాల్లో అడుగు పెట్టగానే నేను అవాక్కయి రెప్ప వెయ్యకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాను. ఆర్ట్‌ స్టూడెంట్‌, ఇరవయ్యేళ్ళ అమ్మాయి ప్లాస్టర్‌ ఆఫ్‌ ప్యారిస్‌తో రకరకాల భంగిమల్లో తయారుచేసిన తెల్లని రొమ్ముల శిల్పాలు ప్రదర్శనకి పెట్టింది. నేను సిగ్గుపడుతూ రహస్యంగా ”ఇలాంటి శిల్పాలు చేసేందుకు ఆ అమ్మాయికి సిగ్గనిపించలేదా?” అని అడిగాను అమ్మని.

”ఎందుకు సిగ్గుపడాలి? ఈ శరీర భాగాల వల్ల అమ్మాయిలూ, ఆడవాళ్ళూ ఎంత హింస అనుభవిస్తున్నారు? రద్దీలో ఉన్నప్పుడు అయ్యే అనుభవాలు వాళ్ళకే తెలుసు. ప్రకృతి ప్రసాదించిన అవయవాలని చూసి సిగ్గుపడడం దేనికి రూహీ? వీటిని అశ్లీలంగా చూపించడం మాత్రం తప్పే. యుక్తవయసు కుర్రాళ్ళు ఈ ప్రదర్శనని చూసేందుకు సిగ్గుపడుతున్నారని చెపితే నువ్వు ఆశ్చర్యపోతావు. ఇప్పుడు ఆడవాళ్ళని గౌరవించడం నేర్చుకుంటారేమో.”

మట్టి ఒఠ్ఠి మట్టి

 మట్టి చెప్పిన కథలు