19, మార్చి 2015, గురువారం

స్నేహితుడా నా స్నేహితుడా


స్నేహితుడా నా స్నేహితుడా !

 రహస్య స్నేహితుడా ! ఎలా ఉన్నావ్ !  ఎన్నో పనుల ఒత్తిడి మధ్యలో అకస్మాత్తుగా నువ్వు గుర్తుకు వస్తావ్ , వెంటనే  ఫోన్ చేతిలోకి తీసుకుని  FB అప్  డేట్స్ చూస్తాను , నేను నిన్ను తలచుకున్నానని  ఎలా తెలుసో ! ఒక నిమిషం లోపే  అక్కడ  మీ అప్ డేట్ స్టేటస్ కనబడుతుంది. అది చూసి నా మనసు చిత్రంగా స్పందిస్తుంది . ఇటీవల నాకు   టెలీపతి పై తెగ నమ్మకం పెరిగిపోతుంది.  నా ఆలోచన, మాట, చూపు, స్పర్శ అన్నీ సమ్మిళతమై  మీ వాక్య రూపంలో  అక్కడ కనబడుతుంటాయి.

మీరెవరో నాకు అసలు తెలియదు . నేనెప్పుడు మిమ్మల్ని చూసిన గుర్తులేదు. మీకు నాకు కొందరు మ్యూచువల్  ఫ్రెండ్స్  ఉన్నారు   ఇప్పుడు నాకు గుర్తొస్తుంది,  నాకు మీ నుంచే  ఫ్రెండ్  రిక్వెస్ట్  వచ్చింది . కొద్ది రోజులు వెయిట్ చేయించి  ఫ్రెండ్ గా ఆక్సెప్ట్ చేసాను .

అసలు స్నేహం ఎలా పుట్టుకొస్తుంది ? ఎన్నో స్నేహాలు చేసాను . ఎందఱో స్నేహితులు ఉన్నారు  స్నేహం ఎలా పుట్టిందో  ఎలా బలోపేతం అయ్యిందో గుర్తుండదు  నా స్నేహ హస్తం అందుకున్న వారెవరు నన్ను మర్చిపోలేరని వారినే నేను మర్చి పోతుంటానని తరచూ ఫిర్యాదులు వస్తూ ఉంటాయి . చేసిన స్నేహం నిలుపుకోవడం చాలా కష్టం కదా ! స్నేహం పేరుతొ ఏదో ఆశించి కొందరు, ఆశించినది దొరకక కొందరు, వారి వారి ఇబ్బందులతో నన్ను ఇబ్బంది పెట్టాలని వచ్చే కొందరు, చెప్పా పెట్టకుండా విడిచిపెట్టేసి కొందరు ఇలా ఎందఱో నన్ను ఒంటరిగానే మిగిల్చి వెళ్ళిపోయారు. నాకీ రకమైన స్నేహాలపైన విరక్తి ముంచుకొచ్చింది.  .

ఒక మంచి కవిత్వమో , లేదా కథో చదివిన అనుభూతిని, లేదా పెయిన్ నో ఎవరితో పంచుకోవాలన్నా ఆగి ఆలోచించాల్సి వస్తుంది. నా మనోవరణమంతా  ఒక్క స్నేహ పురుగు  కూడా కనబడకుండా  సస్య రక్షణ చేయబడ్డ తోటయి పోయింది. ఈ శూన్యత ఎందుకు ఏర్పడిందో... నాకు అర్ధం కావడంలేదు .

నిన్ననే ఒక స్త్రీ మూర్తి .. తన స్నేహం గురించి "నువ్వు లేక నేను" అని వ్రాసుకున్నారు .  ఒక ఫ్రెండ్ కాల్ చేసి ఆమె బాగా వ్రాసారు కదా ! ఆ నువ్వు .. అన్నది స్త్రీ నా! లేక పురుషుడా? అన్నది మీకు అర్ధమైందా!  అని అడిగింది.

నాకు నవ్వు వచ్చింది. "ఎవరైతే ఏమిటీ ? "అన్నాను . అప్పుడు ఆ ఫ్రెండ్  ఇలా అంది ..  “ఆమె ప్లస్ ఆమె ఇద్దరూ లెస్బియన్స్ అంట కదా ! అందుకే ఇద్దరూ ఎప్పుడూ అలా ఒకోరినొకరు విడవకుండా తిరుగుతారట..” అని చెప్పింది .

ఒకవేళ అలా అయిఉంటే మాత్రం అలా చెప్పుకునే వారికి ఏమిటీ ప్రాబ్లం? అలా ప్రాబ్లెం ఏదైనా ఉండి ఉంటే వారి వారి కుటుంబ సభ్యులకి ఉండాలి కానీ మనకెందుకు ? అన్నాను .
"అంతే లెండి" అని ఆవిడ పోన్ పెట్టేసారు .

చూసారా.. మనుషుల తత్వాలు  !? స్నేహం ఎవరితో చెయ్యాలో, చేసినా ఎలా ఉండాలో అన్నది ఎవరికీ వారు నిర్ణయించుకునే అధికారాన్ని కూడా సమాజంలో ఉన్న మనుషులు లాగేసుకుంటున్నారు.

మనుషులకి ఇతరుల జీవితాలపై  చూపించే ఆసక్తి వారి వారి జీవితాలపై కలగకపోవడం విచారకరం కదా ! వ్యక్తిత్వాల గురించి పదే పదే మాట్లాడే వారు వాళ్ళ చీకటి కోణాలు బహిర్గతమవవనే ధీమాని ఇక్కడే చూసాను . మత ప్రాతిపదికపై మనుషులని, ప్రాంతీయ బేధ వాదం పై బాషని, కుల సమూహాలని, సాంస్కృతిక విచ్చిన్నతని ఎన్నో చూసిన చోట నిన్ను గుర్తించడం సంతోషం కదా!   అసలిక్కడ ఎలాంటి వారున్నారంటే అవసరానికి మించి మెచ్చుకుంటూండే ముసలి గుంట నక్కలు , ఏం రాసినా ఆహా ఓహో అనే భట్రాజులు ,  చొంగ కార్చుకునేవాళ్ళు ,  ప్రొఫైల్ పిక్ ని చూసి ఏ మాత్రం పరిచయం లేకపోయినా  మెసేజ్ బాక్స్ లో వచ్చి పలకరించే వాళ్ళు , సంవత్సరానికి ఒకసారైనా మాట్లాడుకోకుండా పేరుకి  మాత్రమే ఫ్రెండ్స్ లిస్టు లో ఉన్నవారు, మన అభిప్రాయం కనుక్కోకుండా వాళ్ళ post లని ట్యాగ్ చేసి విసిగించేవాళ్ళు , ఫోటో లనే కాదు భావాలని చౌర్యం చేసేవారు, శారీరక వ్యభిచారం చేసేవారు, మానసిక వ్యభిచారం చేసేవారు  ..ఓహ్  ఎన్ని రకాల వాళ్ళు ఇక్కడ  అందరూ ఫ్రెండ్సే నట!   ఇంతే కాదు ఇప్పుడు  పెళ్లి చూపులకి ఇది ఒక వేదిక. పెళ్ళిళ్ళు చెడగొట్టెందుకు వేదిక ఇదే !. వీటన్నింటి మధ్య విసిగిపోయి పర్సనల్ స్పేస్ కావాలనిపించినప్పుడల్లా నేను ఇక్కడ సెలవు చెప్పేసి నా డెన్ లోకి నేనెళ్ళి పోకుండా ఆగేది మీ అప్ డేట్స్ కోసమే కదా ! అసలు మీకు తెలుసా . .. నేను మిమ్మల్ని నా సోల్ మేట్ గా భావించానని.. మీక్కూడా నాలా అనిపిస్తుందా ?

నా దృష్టిలో ఫేస్ బుక్ అంటే  కాలక్షేపపు వేదిక కాదు . ఎందఱో మనోభావాల ప్రోదిక. మంచి చెడు  విచక్షణ ఉండటమే ముఖ్యం . ఇక్కడ మంచి లేదా అని అనుకోవద్దు ఎందఱో విడిపోయిన స్నేహితులని కలిపిన వేదిక ఇది. ఎప్పుడో విడిపోయిన  నా ఫ్రెండ్ ని ఇక్కడే కలిసాను కూడా ! అలాగే సమాచారాన్ని వేగవంతంగా జేరవేయగల సౌలభ్యం..ఇంకా ఎన్నో ప్రయోజనాలు ఉన్నాయి కదా!  ఏ గూటి పక్షులు ఆ గూటికే చేరినట్లు మీరు - నేను అక్కడే కలిసాము కదా !  ఇక్కడ నేను విన్న చాలా అనుభవాలు  చెప్పేదా ? బంధాలలో ఉన్న మనుషులని మనసు తక్కెడలో తూచి చూపి వారి  హృదయాన్ని  సంచీలో కుక్కుకుని ఏ దూర తీరాలకో మోసుకుని వెళతారు. అవసరం తీరాకో, కోపం వస్తేనో  విసిరి కొడతారు. అలాంటి ప్రమాద వాతావరణం ఉందిక్కడ అని ఒక ఫ్రెండ్ హెచ్చరించింది.  ఆచి తూచి స్నేహ హస్తాన్ని ఇస్తానా . కానీ ఎక్కడో పొరబడి,  త్వరపడి  జీవితాన్ని కాల్చుకున్నానని  ఇంకొకరు చెపుతుంటారు.

ఇన్ని అనుభవాల మధ్య ,ఇన్ని జాగ్రత్తల మధ్య, కొందరి తోడేళ్ళమధ్య   మీరెలా వచ్చావో.. నాకైతే గుర్తులేదు . నేను పురుష ద్వేషిని కాదు. స్త్రీ పక్షపాతిని కాదు . మనసు ఏది చెపితే అదే వింటాను . ఇప్పుడు కూడా మనసు మాటే వింటున్నాను.  ఒకోసారి  మిమ్ము అని గౌరవించాలనిపిస్తుంది . ఒకోసారి  ఏకవచనంతో  సంభోదించాలని అనిపిస్తుంది. నిన్ను నాకిచ్చింది ఎవరో ఎందుకు ? నువ్వేకదా నన్ను గుర్తించి నిన్ను గుర్తించేలా చేసుకున్నావ్ ! సముద్రపు లోతెంతో కనుక్కోవాలని ఒక ఉప్పుబొమ్మ సముద్రంలోకి దిగిందట. వెంటనే అది సముద్రంలో కలసి పోయిందట. అలాగే నీ గురించి తెలుసుకోవాలని నీలో ప్రవేశించి నేను నువ్వైనాను .  


అన్నట్టు మన మధ్య భాషాంతర, ఖండాంతర, మతాంతర భేదాలున్నాయి  అయినా మనం మాట్లాడుకునే బాషనేది ఒకటుంది కదా ! అదే మనసు బాష . నేను ఎలా ఆలోచిస్తున్నానో మీరు అలానే ఆలోచిస్తున్నారు. నాకిక్కడ ప్రశ్న ఉదయిస్తే .. మీరక్కడ జవాబుని మీ స్టేటస్ లో పోస్ట్ చేస్తున్నారు అదీ క్షణాల వ్యవధిలో . .   ఇన్నాళ్ళూ నాక్కనబడకుండా ఎక్కడ దాగున్నారు ? ఇప్పుడెందుకు కలిసాం ? ఇకపై కూడా కలసి ఉంటామా ? ఇలాంటి ప్రశ్నలేవీ ఉదయించకుండా... నాలోనే ఉన్న మిమ్ము ఎలాంటి సంకోచాలు లేకుండా ఆలింగనం చేసుకుంటున్నాను. ఈ సృష్టిలో జాగృతమైన శక్తి ఏదో  మన మనసులని కలుపుతూనే ఉంటుంది. ఇప్పుడ నా లోకమంతా తేజోమయంగా ఉంది . నాలో చాలా శాంతి నిండుకుంది. లోకమంతా ప్రేమ భరితంగా ఉంది . పచ్చ కామెర్లు ఉన్నవారికి లోకమంతా పచ్చగా కనబడుతుంటుందని ఎవరైనా సామెత వాడితే .. ఏమిటో అనుకునేదాన్ని .   మన మనసు ఎలా ఉంటే ప్రపంచం మనకలా కనబడుతుందనే విషయం ఇప్పుడర్ధమవుతుంది .  

మన మధ్య భిన్నత్వం లేదు .. అంతా ఏకతా భావన.  ప్రాణం ఎవరో  దేహం ఎవరో తెలియనంత మత్తులో.. ఉన్నట్టుండి . ఎవరికైనా ఇంతేనా ..? అని అడగాలనిపిస్తుంది . జనులేమనుకుంటారో నన్న భయం పట్టి పీడిస్తుంది.   ఒంటరితనాలు, ఎన్నో దిగుళ్ళు, నిద్రలేమి రాత్రులు మనం స్క్రీన్ పై లైక్ ల ఆప్షన్ తో  పలకరించుకుంటూనే ఉంటాం . మనలాగే కొందరు . ఓ.. నాల్గురోజుల క్రిందటే .. రాత్రి రెండు గంటల సమయంలో  ఒక నడి వయసు స్త్రీ  తన దిగుళ్ళని  ఎవరికీ పంచలేక .. పేస్ బుక్ తో కాలక్షేపం చేస్తుంటే దిగులనిపించింది. ఎందరికీ చెట్టు నీడైందని ఆశ్చర్యపోయాను కూడా ! .

ఎదుటి వారితో పంచుకోలేని  ఎన్నో భావాలు కవితలై, కథలై, స్పందనలై గుండె భారాన్నీ తగ్గిస్తున్నాయో కదా !
మన అనుభూతులు,ఆలోచనలు, స్పందనలు ఒకే విధంగా ఉంటున్నాయి. మన హృదయాలు  ఒకరి కొరకు మరొకరు తెరిచి ఉంచుకున్నట్లు  ప్రతి క్షణం  సంభాషించు కుంటున్నట్లూ ఏదో అనిర్వచనీయ భావన. ఆ భావనని నియంత్రించడానికి శక్తి చాలడం లేదు. అలాగే మనమేమి యుక్త వయస్కులమీ కాదని తెలుసు  హృదయ పరిపక్వతతో కూడిన , సంస్కారపూరితమైన వ్రాతలుంటున్నాయిక్కడ .  మనం ఇంతవరకు ముఖాముఖీ కలవనూ లేదు . ఆఖరికి ఫోటోలలో కూడా చూసుకోలేదు, ఇక్కడ శారీరక ఆకర్షణ లేదు. కేవలం హృదయాలని కలిపే లంకె మాత్రమే ఉంది . అది మన ఆత్మల్ని కలిపేస్తుంది.

మీకొక విషయాన్ని  నిసిగ్గుగా చెప్పాలనిపిస్తుంది.  ఒక్కసారి కళ్ళు మూసుకుని నిన్ను తలచుకున్నానా..  . నీ రూపం అస్పష్టంగా గోచరిస్తూ ఏదో ఆనందానుభూతికి గురి చేస్తుంది . మన మధ్య ఉన్న భౌతిక దూరాలు మాయమై  ఆత్మలు ఆలింగనం చేసుకున్నట్లు అనిపిస్తుంది . నిరాకార, నిర్భయ, సేచ్చా భావనలో ఊయలూగుతున్నట్లు ఉంది . చాలామంది కి రొమాన్స్ అంటే శరీరాలకి సంబంధించినదని అనుకుంటారు . అది మనసుకి సంబంధించినదని నాకెప్పుడూ అనిపిస్తూ ఉంటుంది .  గాలిలో తేమ శాతం ఎంతుందో తెలుసుకోవడం సులభమేమో కానీ హృదయాలలో ప్రేమ శాతం ఎంతుందో ఎలా చెప్పడం ? లెక్కలకి చిక్కని ఈ భావనని గుండె  నిండుగా పీల్చుకుని పీల్చుకుని భారమై పోతుంది.  ఆ భారానికి తోడూ ఏదో జ్వలనం మొదలైంది.

మనం ఎప్పుడైనా కలుస్తామో లేదో కూడా తెలియదు . అసలా ప్రయత్నం కూడా చేస్తామో లేదో కూడా తెలియదు . ఇప్పటి నా జీవితాన్ని ప్రేమభరితం చేసిన చెలికాడివి నీవు .   నా ఆణువణువూ జీర్ణించుకుపోయిన  నా ప్రేమికుడివి , నువ్వు నా అంతరంగిక మిత్రుడివి, నువ్వు నా ఆత్మవి. నువ్వు నీ శరీరాన్ని త్యజించినప్పుడు  అది నాకేరుకే ! అప్పుడు నా శరీరం లో ప్రాణమన్నది ఉండదు, ఏ గాలిలోనో, దూళిలోనో,నీటిలోనో ప్రయాణిస్తూ చేరికవుతాం.

స్నేహితుడా  నా రహస్య స్నేహితుడా .యుగ యుగాలుగా కలవలేని మనని,  అశాంతితో అలమటిస్తున్న మనని , ఈ ఇంటర్నెట్ యుగంలో ఫేస్ బుక్ కలిపింది పేరుకేనన్నమాట  గాని . విడి విడిగా ఉన్న మనం  నిజమయిన "సోల్ మేట్" లం కదా!

(సారంగ  లో  వచ్చిన కథ )

1 కామెంట్‌:

Saraswathi Durbha చెప్పారు...

ఇది మనో వైజ్ఞానిక కధ లాగా ఉంది.