గంధర్వ గళానికి వీడ్కోలు

కవిలోని భావుకత్వాన్ని. గళం లోని మాధుర్యాన్ని , ప్రవర్తనలోని సున్నితత్వాన్ని 
మాటలో చురుకుదనాన్ని, కల్మషంలేని నవ్వులని 
నడకలో ఠీవిని, స్వార్ధంలేని ప్రేమలని 
స్నేహ గుణంలో ఉన్న స్వచ్చతని 
ఏ మాత్రం సంకోచం లేకుండా ఆలింగనం చేసుకోవాలనిపిస్తుంది 
వ్యక్తులని కాదు గుణాలని ప్రేమించాలనిపిస్తుంది
అందుకనేమో .. మనకి ఇష్టమైన జాబితాలో ఎంతోమంది చేర్చ బడుతూనే ఉంటారు. అలా నా ఇష్ట జాబితాలో వున్న గంధర్వ గళానికి వీడ్కోలు పలికే టపా . 

ఈ రోజు ఫేస్ బుక్ మిత్రురాలు సోదరి విజయ అస్సరి ఓ విషాద వార్తని పంచుకున్నారు. నేను ఆ పోస్ట్ చూసేటప్పుడు యింటికి బయట వున్నాను. నిలబడి వున్నదానినల్లా సమీపంలో  కుర్చీ వెతుక్కుని కూలబడ్డాను. నమ్మశక్యం కాక మళ్ళీ చూసాను. కళ్ళనిండా నీళ్ళు. మసక మసకగా "పుష్పరాజ్ " గారి చిత్రం. గ౦ధర్వ గళం మూగపోయిందా? ఎంత వినసొంపుగా వుండేది. మాట పెదాలపై నుండి వచ్చినట్లు కాకుండా హృదయం నుండి వెలువడుతూ వుండేది. ఒక సారి వింటే వెంటాడే స్వరం. 

ఆకాశవాణి కడప కేంద్ర ఎనౌన్సర్ గా పరిచితమైన స్వరం. అభిరుచి పాటలకన్నా ఆయన వ్యాఖ్యానం వినడానికి శ్రోతలతో ఫోన్ ఇన్ లైవ్ కార్యక్రమంలో వారి స్వరం వినడానికే యిష్టపడేదాన్ని. ఒకసారి ఫోన్ ఇన్ లైవ్ లో స్వయంగా చెప్పాను మీ గళానికి నేను పెద్ద ఫేన్ ని సర్ ..అని. గలగలా నవ్వేసారు. స్వరాలజల్లు కురిసినట్టు. మాటే పాటలా వుండేది. కడప వెళ్ళినప్పుడు ఆకాశవాణి  కేంద్రానికి వెళ్లాం. "పుష్పరాజ్ " గారిని  చూడాలనుకుంటున్నాను అని చెపితే అర్జంట్ పనులున్నప్పటికీ మాకోసం వేచి వున్నారు. చాలా ఆత్మీయంగా మాట్లాడారు. పిల్లలతో బయటకి వెళ్ళాలని ప్లాన్ చేసుకున్నాను. ఎక్కువసేపు వుండలేకపోతున్నాను అని సెలవు తీసుకున్నారు. కార్యకమాల నిర్వహణ  చాలా బాగుండేది. విషయపరిజ్ఞానం చాలా బాగా ఉండేది.శ్రోతలు అచ్చెరువు చెందేలానూ,వ్యంగ్యంగా , అవసరమైనప్పుడు నిర్మొహమాటంగా మాట్లాడటం విన్నాను.  చక్కగా పాటలు పాడటం విన్నాను. సంగీత సహకారం లేకుండానే ఆ గళం వినిపించే గానమాధుర్యాన్ని  కె జె  యేసుదాస్ గళంతో పోల్చవచ్చు.

నేను అంతగా అభిమానించే గళం శాశ్వతంగా మూగబోయిందని తెలిసి కన్నీరైనాను. ఒకమారు విన్నాక వెంటాడే వేటాడే స్వరం ఇక వినబడదు కానీ ఆకాశవాణి కడప కేంద్రం నుండి ప్రసారమైన  కార్యక్రమాల జాబితాలో రికార్డింగ్ వాయిస్ వినబడుతుంది. ఆ విధంగా వారి గళాన్ని మిగిల్చి వెళ్ళారని మిత్రులతో చెప్పుకుని బాధని పంచుకున్నాను. వుయ్ మిస్ యూ   పుష్పరాజ్ సర్. 1993 నుండి కడప రేడియో వినే నేను తర్వాత తర్వాత  మీ స్వరం వినడం కోసమే అభిరుచి కార్యక్రమం వినడానికి తయారుగా వుండేదాన్ని. ఎక్కడో కడప కేంద్రం నుండి వినబడే మీ వాయిస్ నాలుగు వందల కిలోమీటర్లు దూరంగా ఉన్న నాకు వినబడటం అంటే మీ గళం వినగల్గే అదృష్టం కలగటమే! రేడియో ట్రాన్స్ మీటర్ కన్నా శక్తివంతమైన గళం మీది అనుకునేదాన్ని. ఆ గళంలో తీయదనమా ఒక విధమైన గంభీర స్వరంలో దాగున్న మెస్మరైజింగో , ఆ ఉచ్చారణకి నేను వీరాభిమానిని అన్నది నిజం.

ఇకనుండి నా స్నేహితులు "వనజా, ఈ రోజు  డ్యూటిలో పుష్ప రాజ్ గారున్నారు, నీకు ఆయన వాయిస్ చాలా యిష్టం కదా, ఇప్పుడే  అభిరుచికి  కాల్ చేయి అని కాల్ చేసి చెప్పే పని లేకుండా చేసారు సర్. భగవంతుడిచ్చిన వరాలని జాగ్రత్తగా కాపాడుకుని అందరిని అలరించాలని అనుకోకుండా నిర్లక్ష్యంగా ఉంటూ మీ ఆరోగ్యాన్ని కాపాడుకోకుండా ఇలా అకస్మాత్తుగా వెళ్ళిపోయి చాలా అన్యాయం చేసారు సర్. అందుకు మిమ్మల్ని ఎప్పటికీ క్షమించలేను సర్. సారీ సర్ .. కలలో కూడా వెంటాడే స్వరం ఇక వినబడదు  అంటే నాకెంత బాధ ఉండాలి. కన్నీళ్ళతో చెపుతున్నా!  పోనీలెండి, మనసు స్థిమిత పరుచుకుని మళ్ళీ చెపుతున్నా, ఆ గంధర్వ లోకంలో తేనెలూరే మీ గళ మాధుర్యాన్ని  మిగతా గంధర్వులకి  వినిపించి ఈర్ష్యతో మిమ్మల్ని క్రిందికి తోసేసేటట్లయినా చేసుకోండి. ఇప్పటి నుండి నేను మీ గళ మాధుర్యాన్ని పసిపాపల గొంతులో వెతుక్కోవడానికి తయారైపోతున్నాను.  జస్ట్ వుయ్ మిస్ యూ పుష్ప రాజ్ సర్ ! గళంతో  ఆల్ ఇండియా రేడియో రికార్డ్ లలో మీరు సజీవం..సజీవం.. సజీవం.

నమ్మకమీయరా స్వామీ..

నమ్మకమీయరా స్వామీ 

నిర్భయమీయరా స్వామీ

సన్మార్గమేదో చూపరా స్వామీ ..

సుజ్ఞాన సూర్యున్ని మాలో.. వెలిగించరా

చెడుకు ఎదురు పోరాడే 

మంచినెపుడు కాపాడే 

పిడుగుదేహమీయరా.. ప్రభూ..

ప్రేమతో పాటు పౌరుషం పంతము తేజమూ  రాచ గుణమూ ప్రభూ ..

వినయం విలువలనీయరా 

నమ్మకమీయరా స్వామీ

లోన నిజం గుర్తించే 

పైన భ్రమను గమనించే

సూక్ష్మ నేత్రమీయరా.. స్వామీ ..

సర్వమందించు నీ ప్రియ గానం స్మరణం ప్రార్ధనకై  స్వామీ ..

సమయం స్వచ్చతనీయరా 

నమ్మకమీయరా స్వామీ

నిర్భయమీయరా స్వామీ

సన్మార్గమేదో చూపరా స్వామీ ..

సుజ్ఞాన సూర్యున్ని మాలో.. వెలిగించరా

కొమరం పులి
గానం : కౌసల్య
సాహిత్యం: చంద్రబోస్
సంగీతం : A.R రెహమాన్ .

చిత్రకవితలు

పదునారు కళల చంద్రుడు 
తన వెన్నెల కుంచెతో 
రాత్రిని చిత్రించాలని 
యుగాల తరబడి 
జాగారం చేస్తూనేవున్నాడు.

వాక్య గుచ్ఛం ముడివిప్పితే
విడివడిన అనేక పదాల్లో
నిండిన భావ పరిమళమే
నేను అనబడే నా కవిత్వం 

లోపం లేని చిత్రం చింత లేని జీవనం
పరిపూర్ణమని భావించే జీవితం
అవి అసత్య ప్రమాణాలే
కేవలం కవుల కల్పనలే
జీవితమంటేనే......
అనివార్యమైన ఘర్షణ

మనిషి చెట్టుకి మొలిచిన ప్రేమ చివురులు
ప్రాణ తేజాన్ని నింపుకున్న పూబాలలు
పుడుతూనే ఉంటాయి
రాలుతూనే ఉంటాయి

tagమనిషి చెట్టుకి మొలిచిన ప్రేమ చివురులజాన్ని ని

తీరం చేరిన ప్రేమ కథ

కథలో ఇంతకు ముందు ఏం జరిగిందో  మీ వూహకే వదిలేస్తూ .. **********************

అతనక్కడ  అలా ఆగిపోయాడు, ఆమె ముందుకు ప్రవహిస్తూ వొకసారి వెనుతిరిగి చూడాలనుకునే బలీయమైన కోర్కె ని బలవంతంగా అణిచి వేసుకుంది .

అతననుకున్నాడిలా .. " అనుభవంలోనూ  అనుభూతిలోనూ  జీవితం వుంది, సంక్లిష్టతలని అర్ధం చేసుకుంటూ జీవించడంలోనూ వుంది. కుముదకి జీవించడం అనే విద్య బాగా తెలుసు " అని.

అతను యింటికి వెళ్ళాక భార్య యెలా జరిగింది మీ టూర్ అంటూ  నవ్వుతూ పలకరించింది.ఏనాడు వొక్క పరుష వాక్యం  పలుకని చల్లని యిల్లాలు కదా యీమె అనుకున్నాడు. స్నానానికి వేన్ణీళ్ళు పెట్టి యిష్టమైన  వంటకాలతో కొసరి కొసరి వడ్డించింది. ఇస్త్రీ  చేసి పెట్టిన   లేతరంగు దుప్పటిని వేసి ఏ సి ఆన్ చేసి పెట్టి తనూ స్నానానికి వెళ్ళింది. ఆ ప్రత్యేక యేర్పాట్లు గమనించి యెంత అభద్రతాభావం యీమెకి?  అనుకుంటూ  మనసులో నవ్వుకున్నాడు.
కొంచెం శ్రద్దగా అలంకరించుకుని వచ్చి అతని కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుని పాదాలని వొళ్లో పెట్టుకుని మోకాళ్ళ నుండి క్రిందకి వొత్తసాగింది. ఆమె యేమి ఆలోచిస్తుందో అర్ధం చేసుకున్నాడతను. అతను లేచి కూర్చుని ఆమెని చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ అతిగా యేవేవో వూహించుకుని భయపడకు, బాధపడకు. నేనెప్పుడూ నీ వాడినే ..అన్నాడు.  అమితాశ్చర్యం నింపుకున్న ఆమె కళ్ళని ముద్దు పెట్టుకుంటూ మెల్లగా వెనక్కి వాలాడు. అతని హృదయంపై ఆమె నమ్మకంగా తలవాల్చింది.అతని చేయి ఆమె ముంగురులని సవరిస్తూ వుండగా  పసిపాపలా నిద్రపోయింది.

ఈ నమ్మకమే కదా యే స్త్రీకైనా కావాల్సింది పాపం ! కుముదకి యిలాంటి నమ్మకమైన తోడే కదా లేకపోయింది. ఏం చేస్తూ వుంటుందో యిప్పుడు ?  లగేజ్ అక్కడ పడేసి స్నానంచేసి పడుకుని వుంటుంది. ఏమైనా తిందో లేదో ,మందులు వేసుకుందో లేదో, యెవరున్నారు  ఆమెకి? వున్న వొక్క  కూతురు యెక్కడో దేశంలో యింకో  ప్రక్క . జాలితోనో, గాఢమైన  ప్రేమ వల్లనో కళ్ళలో నీళ్లోచ్చాయి. గోడవైపుకి తిరిగిపడుకుని పదేళ్ళ స్నేహంలో ఆమెప్పుడు యెలా వుందో గుర్తుకు తెచ్చుకోసాగాడు. తొలి సంజెలో జొరబడి వచ్చిన కాంతిలా, పూచిన తంగేడులా వచ్చింది.  పారే సెలయేటి వుత్సాహం పరవళ్ళు త్రొక్కేది. ప్రతి  కలయికా కళ్ళముందు సినిమా రీలు లాగా తిరుగుతూ వున్నాయి.  ఎయిర్పోర్ట్లో  వీడ్కోలు సమయం కళ్ళ ముందు మెదిలింది. మలి సంజె లో మరలిపోయిన కాంతిలా కనుమరుగై చీకటిని  మిగిల్చింది.లోపల యేదో అశాంతి, తెలియని బాధ . వెంటనే  కుముద దగ్గరికి  వెళ్ళాలనిపించింది. గుండె మీద కొండ పెరిగి పెద్దదవుతున్న బాధ కల్గుతుంది. మంచం దిగి పచార్లు కూడా చేయలేకపోయాడు. గాంభీర్యమంతా చెదిరి దిండు  తడిసిపోతుంది.

ఉదయాన్నే లేచి కాలకృత్యాలు ముగించుకుని వచ్చి  కాఫీ తాగుతూ  పిల్లలతో మాట్లాడుతూ  కాసేపు, వాళ్ళు బయటకి వెళ్ళాక పేపర్ చదువుతూ కాసేపు గడిపేసి  తొమ్మిది తర్వాత టిఫిన్ టిని   ఆఫీస్ కి రెడీ అవడానికి  బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి ఫోన్ తీసుకుని కుముద నెంబర్ డయల్ చేయబోయి ఆగిపోయాడు. ఇకపై తనతో మాట్లాడటం కానీ చూడటం కానీ జరగదని మాటివ్వడం యెంత తప్పైపోయిందని చింతిస్తూ  రేడియో ఆన్ చేసాడు.   సింగ్ యే సాంగ్ లో   అతనికెంతో ఇష్టమైన ఆమె గొంతు.. ఆర్ జె తో మాట్లాడుతుంది

"విడిచి వెయ్యేళ్ళవనీ .. హృదయాన జ్ఞాపకాల దీపం వెలుగుతూనే ఉంటుంది"   అన్నట్లు  వుంటుందీ పాట. నాకిష్టమైన పాట యిది అంటూ చరణాన్ని అందుకుంది

"కురిసేదాకా అనుకోలేదు శ్రావణ మేఘమని
ఆ ఆ ...తడిసేదాక అనుకోలేదు తీరని దాహమని
కలిసేదాకా అనుకోలేదు తీయననీ  స్నేహమని "

పాట పాడుతుందా , లేక తన మనసు తెలుపుతుందా ఆలోచించాడు.
ఒక్కసారిగా గుండెల్లో దాగిన వేదనంతా లావాలా ఆలోచనని తాకింది. అబ్బా ..అంటూ గుండె పట్టుకుని క్రిందికి వాలిపోబోతుండగా  టీ తీసుకోచ్చిన భార్య కంగారు పడుతూ కప్ వదిలేసి అతన్ని పట్టుకుని   యింతలోనే యేమైంది  మీకు.. అంటూ జాగ్రత్తగా   బెడ్ పై పడుకోబెట్టింది .

నా ప్రాణం  నన్నొదిలి పోయింది,  లేదు లేదు ఆమెని వొదిలేసి నేనే వచ్చేసాను.  ఆమె లేకుండా నేను ఒక్కరోజు కూడా బ్రతకలేనని యిప్పుడర్ధమవుతుంది.  అందుకే  ఈ ప్రాణం మిమ్మల్నికూడా  వొదిలేసి  పోతుంది నన్ను క్షమించు భార్యకి చేతులు జోడించి నమస్కారం చేసాడు

ఆమె  యేడుస్తూ "అయ్యో అదేం మాటలండీ   పదేళ్లుగా మీకు ఆమె పిచ్చి పట్టింది, ఆమె లేకపోతే మేమంతా లేమా ?  మీకేమీ కాదు, నా ప్రాణం అడ్డం వేసయినా మిమ్మల్ని కాపాడుకుంటాను అంటూ  ఆమె 108 కి ఫోన్ చేస్తుంటే..
"ఆమెని  యెప్పుడూ యేమీ  అనకు, అసలు నేను చచ్చిపోయిన సంగతే ఆమెకి తెలియనివ్వనని నాకు మాటివ్వు, మాటివ్వు అంటూ చేయి చాచాడు. యేడుస్తూనే ఆ చేతిలో చెయ్యేసింది.

అదే సమయానికి రేడియోలో వినిపించిన  పాటని  పూర్తిగా విన్న   కుముద   "ప్రేమ ముందు మోకరిల్లని మనసు వుంటుందా? అనుకుంటూ ఫోన్ తీసుకుని  నంబర్ టైప్ చేసి డయల్ చేయబోయి  మళ్ళీ అంతలోనే  గుండె చిక్కబట్టుకుని  "ఊహూ.. అతని గురించిన  యీ ఆలోచన చాలదా  మిగిలిన బ్రతుకునీడ్వడానికి"  అని అనుకుని ఆగిపోయింది. ప్రేమంటే శరీరంతోనో, హృదయంతోనో వేరు వేరుగా  జీవించడం కాదు. దూరంగా వున్నప్పటికీ వొకరి  మనసు స్పందిస్తే రెండో వారికి  గుండె మెలిపెట్టినట్లు వుండటం అని ఆమెకి అనుభవమై  వొడలెల్లా కన్నీటి సంద్రమే.
ఆ సంద్రంలో ఆ క్షణంలోనే  ఆమె మునిగిపోవచ్చు.