హృదయాన్ని ఊరడిల్లనీయీ

ఇదిగో వింటున్నావా ..?
ఈ రాత్రి నా నిశ్శబ్ధాన్ని
అందులో కలగలిసిన కొంత జ్వలనాన్ని
విప్లవ గీతాన్ని కన్నీటి భాషానినాదాలని
కొంచెం మనసు పెట్టి విను
 అలా వెన్నుముక  చూపకు
ఎవరి వంతులో ఉన్నది వారే అనుభవించాల్సి ఉన్నా
అయిష్టంలో నైనా వినితీరాల్సిన సమయమిది
జ్ఞాపకాల ఊరేగింపులో అడుగు కలపలేని
ఈ   నిశ్శబ్దాన్ని చెవి ఒగ్గి... కొంచమైనా విను

నా వీపున సంధించలేని ప్రశ్నోత్తరాలెన్నో ఉన్నట్లే
నీ చెంత జవాబు వ్రాయలేని లేఖలెన్నో ఉండి ఉంటాయి
వెతికి వెతికి చేజిక్కించుకోడానికి గతించిన కాలమూ
చేజారిన యవ్వనమూ అవేమన్నా వస్తువులా
బంధంలో బందీగా మారినప్పుడు
బానిసత్వానికి కొత్త అర్ధం తెలుసుకోవడమెందుకు?
కలగంటున్నావేమో... ఊగుతున్నభవిష్యత్ చిత్రపటాన్ని
 సత్యాన్ని  సత్యంగా  బోధిస్తున్న
ఈ నిశ్శబ్ధాన్ని మనసు పెట్టి విను

ఎప్పుడో దహనం కాబడిన కలల బూడిద
ఒరిసిపారే నదిలో కలిసి
పాడుకున్న పాటలోని చరణాల వలె సాగిపోతుంటే
పల్లవొకటే మిగిలి పగిలి పడుతుంది
వర్తమానంలోని  ఈ మహా నిశ్శబ్దాన్ని కొంచెమైనా  విను
నా హృదయాన్ని కొంత ఊరడిల్లనీయీ ..

ఇప్పుడు వినకపోతే మరెప్పుడూ వినలేవేమో ...
ఈ నిశ్శబ్దం చిట్లినా పెళ్ళున బ్రద్దలైనా
సరి క్రొత్త ఆత్మకి దానితో పనిలేదేమో ..