హృద్యమైన కథ

 బహుమతి

ఒక పోస్ట్‌మాన్ ఒక ఇంటి తలుపు తట్టి 

" ఉత్తరం" అని పిలిచాడు.

"వస్తున్నాను" అని ఇంటిలోపల నుండి చిన్నపిల్ల గొంతు వినిపించింది.

కానీ ఆ వ్యక్తి రాలేదు. మూడు, నాలుగు నిమిషాలు గడిచాయి. 

 పోస్ట్‌మ్యాన్ కి కోపం ముంచుకొస్తుంది.  “ఏయ్, త్వరగా వచ్చి లెటర్ తీసుకో… అని అరిచాడు. 

మళ్ళీ చిన్నపిల్ల గొంతు వినిపించింది ఇలా..  “సార్, డోర్ కింద లెటర్ పెట్టండి. నేను వస్తున్నాను."

పోస్ట్‌మాన్, “ఇది రిజిస్టర్డ్ లెటర్. దీనికి ఆమోదం కావాలి. కాబట్టి, మీ సంతకం అవసరం."

కొద్ది నిమిషాల తర్వాత తలుపు తెరిచినప్పుడు చిరాకుపడ్డ పోస్ట్‌మ్యాన్ “అయ్యో ! అనవసరంగా నోరు జారానే అని చింతించాడు.

కాళ్లు లేని ఒక అమ్మాయి ఉత్తరం తీయడానికి అతని ముందు మోకరిల్లింది.

పోస్ట్ మ్యాన్ శాంతియుతంగా ఉత్తరం అందజేసి విచారంగా వెనక్కి వెళ్లిపోయాడు.

ఇలాగే రోజులు గడిచిపోయాయి.

పోస్ట్‌మ్యాన్ ఆ అమ్మాయి ఇంటికి ఉత్తరం ఇవ్వడానికివచ్చిప్పుడల్లా అతను తలుపు తెరిచే వరకు ఓపికగా వేచి ఉండేవాడు.

దీపావళి సమీపిస్తోంది, పోస్ట్‌మ్యాన్ ఎప్పుడూ చెప్పులు లేకుండా ఉండటం అమ్మాయి గమనించింది.

 పోస్ట్‌మ్యాన్ లేఖను అందించడానికి వచ్చిన తర్వాత, ఆ అమ్మాయి నిశ్శబ్దంగా నేలపై ఉన్న పాదముద్రల నుండి పోస్ట్‌మ్యాన్ పాదాలను కొలిచింది.

దీపావళికి ముందు ఆ అమ్మాయి అతనితో "అంకుల్, ఇది మీకు నా దీపావళి బహుమతి" అని చెప్పింది.

పోస్ట్‌మ్యాన్, "నువ్వు నాకు కూతురి లాంటిదానివి, నీ నుండి నేను బహుమతి ఎలా పొందగలను?" అన్నాడు.

కానీ ఆ అమ్మాయి మృదువుగా ఒప్పించడంతో పోస్ట్‌మ్యాన్ ప్యాకెట్‌ని అందుకుని ఇంటికి తీసుకెళ్లి తెరిచాడు.

అందులో ఒక జత బూట్లు చూసినప్పుడు అతని కళ్ళు కన్నీళ్లతో నిండిపోయాయి, ఎందుకంటే అతని మొత్తం సేవలో, అతను చెప్పులు లేకుండా ఉన్నాడని ఎవరూ గమనించలేదు.

మరుసటి రోజు, పోస్ట్‌మాన్ తన పోస్టాఫీసుకు చేరుకుని, తక్షణమే తనను బదిలీ చేయాలని పోస్ట్ తన పై అధికారిని వేడుకున్నాడు.

పోస్ట్‌మాస్టర్ కారణం అడగగా.. అతను కన్నీళ్లతో ప్రతిదీ చెప్పాడు. 

"అయ్యా, ఈరోజు తర్వాత నేను ఆ వీధికి వెళ్ళలేను. ఆ చిన్నారి నన్ను చెప్పులు లేకుండా చూసి బూట్లు ఇచ్చింది. నేను ఆమెకు కాళ్ళు ఎలా ఇవ్వగలను?"

( తమిళ మూలం)

 ఈ హృద్యమైన కథ నేను వినిపించాను. వినండీ