కల్పన కూడా కన్నీరే ..

కథకి ముందు

త్వరలో ప్రచురితం కానున్న ఆ  కథని గూర్చి ..నా అంతరంగం ..

ఓ కథ వ్రాస్తూ  ఇంతగా కన్నీరు పెట్టడం ఇదే మొదటిసారి. నా చేత కన్నీరు పెట్టించిన కథలో  పాత్రలకి లేని గొప్పదనాన్ని అపాదిద్దామనే ఆలోచన కూడా లేదు నాకు. తారసపడిన కొన్ని పాత్రలు రచయిత వ్యకీకరణకి కూడా అందనంత గొప్పవి  కూడా అయి వుండొచ్చని నేనూ వొప్పుకుంటాను.

ఈ మధ్య ఒక సీనియర్ రచయిత అన్నారు "ఎవరి అనుభవాన్ని వారు వ్రాసినంత గొప్పగా ఇంకొకరు వ్రాయలేరు" అని. అయితే "గొప్పగా వ్రాసినవన్నీ స్వీయ అనుభవాలు" అని పాఠకులు  అనుకునే ప్రమాదం ఉంది కదా !  ..అంటే నవ్వేసారు.

"ఒకవేళ  రచయిత వ్రాసేది తన గురించే అయినప్పుడు  వ్రాసేది తానే అయినప్పుడు సత్యమే వ్రాస్తానా అతిశయోక్తులు వ్రాసుకుంటున్నానా  ? నేనంటే మంచా  లేదా చెడా ? ఊహు ..మూడో మనిషినై చూసుకుంటే తప్ప చెప్పలేను అననుకోవాలి. అలా అనుకున్నప్పుడే కథ వ్రాయాలి " అని   నేనూ  అన్నాను . చేరువై దూరమైనా, దూరమైనాక మళ్ళీ చేరువైనా  వచ్చేది మాత్రం కన్నీళ్ళే! ఆ కన్నీళ్ళకి కారణం మనిషే కానక్కర్లేదు కూడా !

 
ఆ   కథ వ్రాస్తున్నప్పుడు అప్పుడు నేనున్న పరిస్థితులలో వ్యక్తిగా అనుభూతుల వంతెన ఒక్కసారిగా   కూలిపోయింది. దాని స్థానే యాంత్రికత చోటు చేసుకుంటుంది. ఆ యాంత్రికత లోనే  రచయితగా ఈ కథ వ్రాయడం  ఒక అవసరమైంది. ముగిసాక  ఇలా కన్నీరైంది.

త్వరలో ప్రచురితమయ్యే కథ కోసం యెదురుచూద్దాం ..మీతో పాటు నేను కూడా !