చాలా కాలం తర్వాత ఓ పాట నన్ను బ్లాగ్ లో ఓ పోస్ట్ వ్రాయించింది ఆ పాట ఎప్పుడూ వింటూ ఉంటాను . ఎందుకో ఈ రోజు ఆ పాట వింటూంటే .. చూస్తూంటే భావేద్వేగంతో కదిలిపోయాను . ప్రతి గీత రచన వెనుక ఆ కవి భావేద్వేగం ఉండకపోవచ్చు . ఆతను సాధారణంగానే వ్రాసి ఉండవచ్చును. కానీ తెరపై ఆ గీతం కథకి సంబంధించినదయి .. చూస్తున్న ప్రేక్షకుడిని కదిలిస్తుందన్నది నిజం . ఈ పాట చూస్తున్నప్పుడూ నేను అలాగే ఫీల్ అయ్యాను . కన్నులు చెమర్చాయి . పాటలో నటుడి నటన నభూతో న భవిష్యత్.
ఆ పాటకి ముందు సభని ఉద్దేశించి .. ఈ మాటలు ఉంటాయి . (అది ప్రసంగం కాదు అతని దృష్టిలో )
నేను ఒక నాయకుడు , రాజకీయవేత్త, సమాజ సేవకుడు ని కాదు ఇతరుల నుండి పేరు పొందటం కోసం ఈ టికెట్ కొనడడానికి. నాకు నా ప్రతిభా పాటవాలని ,నా గొప్పలు మీ మీద రుద్దబడ తాయని, చప్పట్లతో స్వాగతిస్తారని .పూల మాలతో అలంకరిస్తారని తెలిస్తే బహుశా నేనెప్పటికీ ఇక్కడికి వచ్చేవాడిని కాదు .
ఒక సోదరుడు ఇంకొక సోదరుడి కడుపు నింపుతాడు అంటే అతడు తన భాధ్యత నిలబెట్టు కుంటున్నట్టు. అది ఇతరులపై దయ చూపడం కాదు. నేను ఈ (అనాధ పిల్లలకి) నిరాశ్రయులకి కొంచెం ఇచ్చానంటే అది నా వారి కోసం, నా సోదరుల కోసం ఇచ్చినట్లు. ఎందుకంటే నేను కూడా వీరిలాగే ఒక నిరాశ్రయుడినే. ఊహ తెలిసినప్పటి నుండి అమ్మ ఒడి లేదు , నాన్న నీడ లేదు ,పుట్ పాత్ ఒడి, ఆకలి పేదరికమే తోడు నాకు.
నా ఒంటరితనం , తన్నులు ,సమాజం నుండి చీత్కారాలు , ప్రజల తిట్లు . ఇలాంటి స్థితిలో నా బాధని పంచుకునే వారు ఒకరు దొరికారు . వారికి నా పరిస్థితి మీద జాలి కల్గింది . ప్రేమతో వారు నా తలపై చేయి వేసారు . నేను ఏడుస్తూ ఉండిపోయాను. వారు పాట పాడి నా గాయ పడిన హృదయానికి మందు పూసారు . ఆ (ఓదార్పు ) మందు ప్రభావం వల్ల బతికి ఉన్నాను . లేదంటే ఎప్పుడో చనిపోయి ఉండేవాడిని . ఆ పాట .. ఆ పాట గాయపడిన నా హృదయాంతరాలలో ఇంకా వినిపిస్తూనే ఉంది . మరచి పోలేదు నేను.
నేనెప్పుడూ ఆ పాటని గల్లీలోనూ , చౌరస్తాలలోనూ పాడనూ లేదు . కానీ అప్పుడప్పుడూ నేను పోగొట్టుకున్న, నా బాధని పంచుకున్న వారు గుర్తు వచ్చినప్పుడు , జీవితం పట్ల విరక్తి కల్గినప్పుడూ అప్పుడప్పుడూ (కూనిరాగం ) పాడు కుంటాను . ఈ రోజు నేను అదే పాట మీరు అనుమతి ఇ చ్చినట్లయితే . మీ ముందు.ఉంచుతాను .. .
మళ్ళీ ఇక్కడ విషయం ఆపేసి బ్లాగర్ ని మీ ముందుకు వచ్చేసానండోయ్! ఇక్కడి దాకా వ్రాశానా ! ఇక్కడ ఒక చిలిపి ఆలోచన వచ్చింది . ఈ సంభాషణ ఏ పాటకి ముందు ఉందొ ఏ చిత్రం లో ఉందొ .. ఊహించండి ..
ఇది ఒక హిందీ చిత్రంలో పాట . (క్లూ .. ఇంత వరకే ) మీరు గుర్తిన్చేస్తే పాటని వినేయండి చూసేయండి .. ఓకే ..నా ఫ్రెండ్స్ !
ఆ పాటకి ముందు సభని ఉద్దేశించి .. ఈ మాటలు ఉంటాయి . (అది ప్రసంగం కాదు అతని దృష్టిలో )
నేను ఒక నాయకుడు , రాజకీయవేత్త, సమాజ సేవకుడు ని కాదు ఇతరుల నుండి పేరు పొందటం కోసం ఈ టికెట్ కొనడడానికి. నాకు నా ప్రతిభా పాటవాలని ,నా గొప్పలు మీ మీద రుద్దబడ తాయని, చప్పట్లతో స్వాగతిస్తారని .పూల మాలతో అలంకరిస్తారని తెలిస్తే బహుశా నేనెప్పటికీ ఇక్కడికి వచ్చేవాడిని కాదు .
ఒక సోదరుడు ఇంకొక సోదరుడి కడుపు నింపుతాడు అంటే అతడు తన భాధ్యత నిలబెట్టు కుంటున్నట్టు. అది ఇతరులపై దయ చూపడం కాదు. నేను ఈ (అనాధ పిల్లలకి) నిరాశ్రయులకి కొంచెం ఇచ్చానంటే అది నా వారి కోసం, నా సోదరుల కోసం ఇచ్చినట్లు. ఎందుకంటే నేను కూడా వీరిలాగే ఒక నిరాశ్రయుడినే. ఊహ తెలిసినప్పటి నుండి అమ్మ ఒడి లేదు , నాన్న నీడ లేదు ,పుట్ పాత్ ఒడి, ఆకలి పేదరికమే తోడు నాకు.
నా ఒంటరితనం , తన్నులు ,సమాజం నుండి చీత్కారాలు , ప్రజల తిట్లు . ఇలాంటి స్థితిలో నా బాధని పంచుకునే వారు ఒకరు దొరికారు . వారికి నా పరిస్థితి మీద జాలి కల్గింది . ప్రేమతో వారు నా తలపై చేయి వేసారు . నేను ఏడుస్తూ ఉండిపోయాను. వారు పాట పాడి నా గాయ పడిన హృదయానికి మందు పూసారు . ఆ (ఓదార్పు ) మందు ప్రభావం వల్ల బతికి ఉన్నాను . లేదంటే ఎప్పుడో చనిపోయి ఉండేవాడిని . ఆ పాట .. ఆ పాట గాయపడిన నా హృదయాంతరాలలో ఇంకా వినిపిస్తూనే ఉంది . మరచి పోలేదు నేను.
నేనెప్పుడూ ఆ పాటని గల్లీలోనూ , చౌరస్తాలలోనూ పాడనూ లేదు . కానీ అప్పుడప్పుడూ నేను పోగొట్టుకున్న, నా బాధని పంచుకున్న వారు గుర్తు వచ్చినప్పుడు , జీవితం పట్ల విరక్తి కల్గినప్పుడూ అప్పుడప్పుడూ (కూనిరాగం ) పాడు కుంటాను . ఈ రోజు నేను అదే పాట మీరు అనుమతి ఇ చ్చినట్లయితే . మీ ముందు.ఉంచుతాను .. .
మళ్ళీ ఇక్కడ విషయం ఆపేసి బ్లాగర్ ని మీ ముందుకు వచ్చేసానండోయ్! ఇక్కడి దాకా వ్రాశానా ! ఇక్కడ ఒక చిలిపి ఆలోచన వచ్చింది . ఈ సంభాషణ ఏ పాటకి ముందు ఉందొ ఏ చిత్రం లో ఉందొ .. ఊహించండి ..
ఇది ఒక హిందీ చిత్రంలో పాట . (క్లూ .. ఇంత వరకే ) మీరు గుర్తిన్చేస్తే పాటని వినేయండి చూసేయండి .. ఓకే ..నా ఫ్రెండ్స్ !
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి