అమ్మా.. గోవుమాలక్ష్మి వచ్చిందమ్మా.. అంటూ గేటు దగ్గరనుండి పిలుపు.
వాష్ ఏరియా లోకి వెళ్ళి కిందకి తొంగి చూసాను. గోధుమరంగు బక్కచిక్కిన ఆవు కు శరీరమంతా అక్కడక్కడ గుండ్రటి పసుపుచక్రాలు వాటిపై కుంకుమబొట్లు మెడలో నల్లని దిష్టితాడు కొమ్ములు రెండింటికి కలిపి చుట్టిన మూడుపోగుల జడఅల్లికతో నేసిన తాడు.. చూడగానే కాస్త గౌరవభావం. అది అనాదిగా గోవు పట్ల సంస్కృతి సంప్రదాయం నేర్పిన గౌరవభావం.. కొత్తగా పుట్టుకొచ్చినది ఏమీ కాదు.
అంతలోనే చిన్న నిరసన నాలో. గోవు రైతు పాక లోనో శాల లోనో చెట్టు క్రిందనో కాక లేదా దేవాలయ ప్రాంగణంలోనో కాక ఇల్లిల్లూ తిరగడం ఏమిటి!? గోవు ఉదరపోషణకు కావాల్సింది సందెడు పచ్చగడ్డిపరకలు
వాటెడు ఎండుగడ్డి ఓ బకెట్ కుడితినీళ్ళు.
గోవును పోషిస్తూ అది పాలిస్తే తాగాలి. విసర్జితాలను సంవత్సరానికి పొలానికి ఎరువుగా చల్లుకోవాలి కానీ గోవును మహాలక్ష్మిగా చూపి ఇల్లిల్లూ తిప్పి డబ్బులు దండుకోవడం ఏమిటి?
గోవును పూజించాలంటే స్నానం చేసి వుండాలి. మూడు ప్రదక్షిణలు చేయాలి. ఇలాంటివేమో వుంటాయని గుర్తుకొచ్చింది. గోవును ప్రేమించడానికి నాలుగు గడ్డి పరకలో ఓ అరటిపండో తినిపించి గంగడోలు నిమిరితే చాలదూ.. అయినా
పశువులకు కృతజ్ఞత తెలుపుకోవడానికి మనం ఒక ప్రత్యేకదినం నిర్ణయించుకున్నాం. అది సంక్రాంతి వెళ్ళిన మర్నాడు వచ్చే కనుమ పండుగ. అప్రయత్నంగా గుర్తుకొచ్చిందీ సినిమా పాట..
పాడిచ్చే గోవులకు పసుపు కుంకం
పనిచేసే బసవనికి పత్రీ పుష్పం
గాదుల్లో ధాన్యం, కావిళ్ళ భాగ్యం
కష్టించే కాపునకు కలకాలం సౌఖ్యం
మనం కృతజ్ఞతగా చూసే విషయాలకు ఇంకొంచెం శ్రద్ద కలిపితే దానిని భక్తి అంటారేమో నాకు తెలియదు. భక్తి భావాన్ని ఉదారంగానో కానుకగానో దండుకునే విధానమే.. ఇంటింటికి గోవు మాలక్ష్మి రావడం. ఇలా ఆలోచనలు చేస్తున్నా.
మళ్ళీఅంతలోనే బుద్దిని మందలించుకుని “అబ్బ .. ఇవన్నీ ఎందుకు ఆవుకు రెండు అరటిపళ్ళు.. ఆవు యజమానికి ఓ పది రూపాయలూ ఇస్తే పోలా”
అనుకుంటూ వుండగానే.. గోవు మాలక్ష్మి పక్కింటికి వెళ్ళిపోయింది.
నా స్నేహితురాలు కోవిడ్ వ్యాక్సిన్ వేయించుకున్నాక రెండురోజులకు కోవిడ్ బారిన పడిందంట. రెండవ డోస్ వేయించుకోమని గుర్తుచేస్తున్న అందరినీ కోప్పడుతుంది. మీ వ్యాక్సిన్ వద్దు మీరు రావద్దు అని. గో మూత్రం తాగితే కోవిడ్ రాదు ఏమి రాదు అంటుంది మొండిగా.. ఏమి చేయలేం. మౌనంగా వుండిపోయాను.
ఏదిఏమైనా ఇంటింటికి వుండాల్సిన పశుసంపద మాయమయ్యాక.. మనుగడలో అన్నీ సరళీకృతమైన వ్యాపార రహస్యమే!
భక్తి.. ప్రత్తి వ్యాపారం మాత్రం కాదు.
కార్తీకం మొదటిరోజున.. చల్లగాలికి ముక్కు కారుకుంటూ .. వ్రాసిన పోష్ట్.. 🙂 క్షమించాలి మనోభావాలు దెబ్బతింటే.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి