వెలుతురు బాకు

మనసు క్రోధాన రగిలినప్పుడు

వాదాలు భేదాలు ఇజాలు

తీవ్ర రూపం దాల్చినప్పుడు వికృత స్వరూపంతో

తన ఉనికిని చాటే వినాశకం హింస

దేశాల మద్య యుద్ధమా జీహద్ పేరిట చేసే ఉగ్రవాదమా

జాతుల మనుగడకై చేసే అంతర్యుద్ధమా!

కుటిల రాజకీయ తంత్రమా ఆయుధ వ్యాపారమా

ఏదైనా హింసా.. నీ పేరు వినాశకమే

విద్వంస రచనల మధ్యనూ భద్రత ముసుగులోనూ

భయం గుప్పిట్లోనూ ఏ తలుపు చాటునో నక్కి

కిటికిరెక్క మాటునో దాగి

సైనిక కవాతుల కరాళ నృత్యాలని

పిట్టలా రాలిపోతున్న ప్రాణాలనికని

రాబందుల రెక్కల చప్పుళ్ళని విని

నిలువెల్లా కంపిస్తున్నసామాన్యజీవనం

దుఃఖ విభాజనమూ శృంఖలాల విచ్చేదనమూ

తెలియని అయోమయ జనం

ఏ తల్లి రోదనో ఏ తండ్రి వేదనో ఏ చంటి బిడ్డడి దుఖమో

ప్రత్యక్ష ప్రసారాలలో చూసిన ఉన్మత్తవాదులలో

పరివర్తన కలిగేనా

హృదయ విహీనులైన వారి

జ్ఞాన చక్షువులు తెరుచుకునేనా

మానవత్వపు జీవ గంగ ఉద్భవించేనా!?

ఆ రణ రక్కసి దాడికి లక్షలాది

గుండె గాయాలు రగులుతూనే ఉన్నాయి

కవిత గేయాలు ఆలపిస్తునే ఉన్నాయి

రెండు దేశాల మద్యనో రెండు ఇజాల మద్యనో

సరిహద్దుల వెంబడి మానవత్వపు నది

మెలికెలు తిరుగుతూ ప్రవహిస్తూనే ఉంది

దానిని మళ్ళించి మన హృదయసీమల్లో

శాంతిని పండించే విత్తనాలు నాటాలి

హృదయాలని తట్టి లేపే పని మొదలెట్టాలి

ఉగ్రవాదం ఉసురు తీసేలా తిట్టిపోయడం కాదు

ఉనికిని మాపేందుకు ప్రతి గుండెలోతుల్లోకి

ప్రేమ మధువులొలికించి

అనురాగ పాశాన్ని నాటుదాం

శాంతి చినుకులలో తడిచే క్షణంకై

చకోర పక్షులై ఎదురు చూద్దాం

మతమవసరంలేని

మానవాలయాలని నిర్మింప జేసుకుందాం

మనిషి మనమున మసిలే

మానసిక చీకట్లను రూపుమాపడానికి

రహస్య ఖార్ఖానాలో తయారు చేసుకున్న

వెలుతురుబాకులతో దండయాత్ర చేద్దాం.

(2006 ముంబై ప్రేలుళ్ళ నేపధ్యంలో వ్రాసిన కవిత )