2, ఆగస్టు 2013, శుక్రవారం

లాస్ట్ మెసేజ్ ...

లాస్ట్  మెసేజ్ 

నేను ఈ  కథని వ్రాయడంలో కొంత సాహసం చేశాననిపించింది. ఈ కథ వ్రాయడానికి వెనుక నా సునిశిత పరిశీలన ఉంది. సంప్రదాయ స్త్రీల ఆలోచనలలో మార్పు వస్తుంది. ముఖ్యంగా పాశ్చాత్య  సంస్కృతీ అని తెగనాడే మనం . అక్కడ వారికన్నా కొన్ని విషయాలలో తెంపరితనం ప్రదర్శిస్తున్నారు. ఆకాంక్ష - అవసరం - సరదా  ఈ మూడింటి మూలంగానే మనిషి యొక్క బాహ్య ప్రవర్తన ఉంటుందని అనుకోవచ్చు.

స్త్రీల ఆలోచనలో మార్పు నే భరించలేని...  ఆమోదించలేని మన భారతీయ పురుష సమాజం స్త్రీలలో వచ్చిన ఇలాంటి తెంపరితనంని తెగనాడుతుంది.   ప్రస్తుత సమాజంలో కొన్ని వర్గాలలో నెలకొంటున్న స్వేచాయుత శారీరక సంబంధాలు గురించి టచ్ చేసే ప్రయత్నం చేసాను.

ఒక ముఖ్య విషయం  ఏమంటే .. ఈ కథని ఒక ప్రముఖ పత్రికకి పంపి నాలుగు నెలలు వేచి  చూసాను. వారు అనంగీకారం తెలిపారు. "విహంగ" కి పంపాను. అక్కడ ప్రచురించారు.

వెబ్ పత్రికలు  చెత్త కథలని ప్రచురణ చేస్తుంది అనే ఆరోపణ చేసేవారు ఒకటి గమనించాలి. అసలు వర్ధమాన రచయితలూ ఏం  చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు అని పరిశీలించి సూచనలు చేస్తే  బావుంటుందేమో ! అలాగే కథలలో పాత్రల సృష్టి కి రచయిత వ్యక్తిగతానికి అన్వయించి వ్యక్తిగత ఆరోపణలు చేయడం  కూడా మంచిది కాదేమో  ! ప్రతి పాత్ర సృజన కావచ్చు. లేదా అనుభవాలలో నుండి పుట్టింది కావచ్చు కదా !

ఈ కథ పై మీ సునిశిత అభిప్రాయాలని, విమర్శలని....  ఆహ్వానిస్తూ ...  ఈ క్రింది లింక్ లో ....

లాస్ట్ మెసేజ్ ...  విహంగ  లో నా కథ  చదవండి  ఒక కథా రచయిత గా నేను పరిణితి సాధించాల్సింది ఎంతో ఉంది. ఇప్పుడే ఓనమాలు నేర్చుకుంటున్నాను. మీ సద్విమర్శలని కోరుతూ ... 


3 కామెంట్‌లు:

అజ్ఞాత చెప్పారు...

కధ విలక్షణంగా ఉంది, ఆలోచించదగినది

హితైషి చెప్పారు...

ఈ కథని మెచ్చుకోవాలంటే బోలెడంత గట్స్ ఉండాలి.బాగా వ్రాసారు నాగరిక సమాజంలో కనిపించే కొన్నిపార్శాలు చూపించారు.

అజ్ఞాత చెప్పారు...

Good story...