పలకరింపు

 సంవత్సరంలో మూడొంతులు రోజులు “బ్రహ్మ ముహూర్తం” లోనే నిద్ర నుండి మేల్కొంటాను. పదిహేనేళ్ళగా ఇదే అలవాటైంది. మెలుకువ రాగానే రెండు మూడు నిమిషాలు కలలు ఏమైనా వచ్చాయా అని గుర్తు చేసుకునే ప్రయత్నం చేస్తాను. కలలు మన గడిచిన జీవితానికి గడవనున్న కాలానికి హెచ్చరికలు అని నమ్ముతాను. తర్వాత నిదానంగా ఎడమ పక్క దూరంగా వున్న మొబైల్ ని అందుకోవడానికి ఎడమ మోచేతిని తలగడపై ఆనించి సగం లేచి కుడిచేత్తో అందుకుంటూనే పవర్ బటన్ ఆన్ చేస్తాను. మొబైల్ నా కళ్ళ ఎదురుగా వచ్చేసరికి.. శ్రీగిరి దర్శనం అవుతుంది. తండ్రి మల్లన్న ధ్వజస్తంభం గోపుర కలశంపై త్రిశూలం చూస్తాను.ఎడమవైపు కాస్త వెనుకగా అమ్మ ఆలయశిఖరం పడమటి గోపురం కనబడతాయి. హృదయ నమస్కారం చేసుకుంటూ..” తండ్రీ మల్లన్నా !” అనుకుంటాను. నిద్ర లేచావా అమ్మా.. కళ్ళు తుడుచుకో అంటాడాయన. తండ్రి కదా, ప్రేమ యెక్కువ. 

తర్వాత హోమ్ బటన్ దగ్గర నుండి పైకి స్క్రోల్ చేస్తాను. నా పంచప్రాణాలు ఇద్దరిని మురిపెంగా చూసుకుంటాను. ఎక్కువ సేపు చూడను దిష్టి తగులుతుందని.మరుక్షణం మహాకాళ్ లైవ్ కి  వెళతాను. పంచామృతాలతో ఫల రసాలతో నారికేళ జలంతో పరిమళ ద్రవ్యాలతో  స్నానమాడుతున్న ఆయన తీరిక చేసుకుని నన్ను కళ్ళతో పలకరించి  వచ్చావా అమ్మా! కూర్చో అంటాడు.ఆయనకు నమస్కరించుకుని రద్దీగా వున్న స్వామి సన్నిధిలో ఓ మూలన నిలబడి  సంకల్పబలంతో ద్విజులు స్వామికి చేస్తున్న సేవలోకి నేనూ జొరబడతాను.  ఉజ్జయినికి వెళ్ళి  స్పెషల్ భస్మహారతి దర్శన టికెట్ కొనుక్కొని చూసిన వారి కన్నా యెక్కువగా భస్మహారతిని చూసుకుని రెండు మూడు క్లిక్ లో స్క్రీన్ షాట్లో తీసుకుని అందులో  సౌందర్యంగా వుండే చిత్రాన్ని క్రాప్ చేసుకుని వాట్సాప్ స్టేటస్ గా పెట్టుకుంటాను. నేను నిద్ర లేచాను. దిగ్విజయంగా మరో రోజులోకి వచ్చేసాను అనే క్షేమ సమాచారం అందుతుంది అయిన వాళ్ళకి. అదే విషయాన్ని ఫ్యామిలీ గ్రూప్ లో మహాకాళేశ్వర్ చిత్రాన్ని పంపుతూ తెలియజేస్తాను.నేనెలా వుంటానో వుండాలనుకుంటానో అలాగే వుండే ఫ్రెండ్ కి మహాకాళుడి రక్ష వుండాలని..వారికి చిత్రం పంపుతాను. అక్కడితో ఆ పంచడం ఆగిపోతుంది. తర్వాత మెసెంజర్ లో స్టేటస్ గా పెట్టుకుంటాను. 

అప్పుడుగానీ మంచం దిగను. కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని ఓ స్ట్రాంగ్ కాఫీ కప్ తో మళ్ళీ బెడ్ మీద కూర్చునే వరకూ… మా గోడలన్నీ మొక్కలన్నీ బద్దకంతో ఇంకా ముడుచుకుని వున్న పక్షులన్నీ నమక చమకాలను భక్తిగా వింటూ వుంటాయి నేను విన్నా వినకపోయినా. 

తర్వాత  నన్ను పలకరించడానికి తొలుత  SP బాలు గారు  వాణీజయరామ్ గారు జానకి గారూ అప్పుడప్పుడూ  సుశీల గారూ ఘంటసాల గారూ వస్తుంటారు. M M కీరవాణి గారు నన్ను పలకరించకపోతే నేనస్సలు ఒప్పుకోనని ముందుగానే క్యూలో నిలబడతారు. వీరందరూ నన్ను పలకరించి పులకరింపజేసాక.. కాస్త మనుషుల అలికిడి మొదలవుతుంది. నేను తూర్పు బాల్కనీ నీ  సౌత్ బాల్కనీ కి వచ్చి అరవిరిసే పువ్వులకు శుభోదయం చెబుతాను. మొక్కలకు Thanks చెబుతాను. కాస్త మోకాళ్ళ కిందకి వొంగి ముద్దు కూడా పెడతాను. అవి సంతోషం ప్రకటిస్తాయి. బహుశా కవిత్వం కూడా చెబుతాయి. పూలన్నింటినీ రకరకాల యాంగిల్స్ లో బంధించుకుని.. మీ  పరిమళాన్ని బట్వాడా చేయలేకపోయినా మీ సౌశీల్యాన్ని ముగ్ధత్వాన్ని మీ అందాన్ని కొందరికి చూపుతాను. బాగా నచ్చితే కొంత స్వార్ధంతో నా పేరు వేసుకుని మరీ పంచుతాను అని చెపుతుంటాను. 

ఇంకా రాడేమిటబ్బా ఈయన అనుకుంటూ విసుక్కుంటూ మధ్య మధ్య ఫేస్ బుక్, వాట్సాప్ చూసుకుంటూ మిత్రులకు గుడ్ మార్నింగ్ లు  చెప్పుకుంటూ కాలుగాలిన పిల్లిలా ఇంట్లోకీ బాల్కనీల్లోకి తిరుగుతుంటాను.  Weather app ని కూడా check చేస్తాను కచ్చితమైన సమయం కోసం. నా నిరీక్షణ కి తెరదించుతూ… ఇదిగో వచ్చేసానులే.. రా! నాలుగు ఫోటోలు తీసుకో అని నులివెచ్చగా పలకరిస్తాడు ఆయన. ముఖం చాటంత చేసుకుంటాను. స్క్రీన్ పై మల్లన్న దర్శనం అయింది. లైవ్ లో మహాకాళుడి దర్శనం అయింది. నీ ప్రత్యక్ష దర్శనం కాకపోతే రోజు మొదలైనట్టే కాదు అంటాను కినుకగా. సరే తల్లీ… వెళ్ళు.. నీ ఫేస్ బుక్ పనులు చూసుకో, నా పని నేను చేసుకోవాలి అంటాడు ఆయన. 

ఎవరు పలకరించినా పలకరించకపోయినా… రోజూ నన్ను పలకరించే వారు వీరందరూ. వీరికి మనఃప్రణామములు. 🙏🙏🙏❤️

తర్వాత ఎవరెవరో పలకరిస్తారు అనుకోండి.  అపరిచితులు కూడా పలకరించడానికి ప్రయత్నిస్తారు. 😆😆వాళ్ళ తాతలు దిగొచ్చినా నేను అవకాశం ఇవ్వను.. 😂😂