గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండేమో చిన్నది !

గుమ్మాలు  తొమ్మిది  గుండేమో  చిన్నది 

ఏ దారి   వచ్చావురా ..జీవా..

ఏదారిపోయేవు రా

గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండేమో చిన్నది 

ఏ దారి వచ్చావురా

ఏమిటి ఇంత వైరాగ్యభావమైన పాట ని వెంటపెట్టుకుని వచ్చానని అనుకుంటున్నారా? చాలా రోజులుగా ఈ పాట పరిచయం చేయాలనుకుని.. పాట సాహిత్యం  వ్రాసుకోవడానికి తీరిక లేక..పరిచయం చేయలేదు. జాలాది గారి మరణం తర్వాత వెంటనే పరిచయం చేయాలనుకుని  వ్రాయలేకపోయిన పాట ఇది. 

మానవ జీవితమే క్షణికం.ఉన్న నాలుగునాళ్ళు  కోపం, ద్వేషం చంపుకుని..ప్రేమ మంచిని పెంచుకుని..జీవించమంటూ..సాగుతూ..తల్లి బిడ్డలా అనుబంధం గురించి చెపుతూ.. వైరాగ్యమో జీవన సత్యమో.. రెండూ..కలిపి చెపుతూ సాగే ఈ పాట కుంతీపుత్రుడు చిత్రంలో..బిట్ లు బిట్లుగా చూస్తాం. తమిళ నటీ మణి మనోరమ ఈ చిత్రంలో..నటన అలా చిరస్థాయిగా మిగిలిపోతుంది. 

ఈ చిత్రం కి..దాసరి నారాయణరావు గారు దర్శకత్వం వహిస్తే..ఎమ్.ఎమ్ .కీరవాణి గారి సంగీతం అందించారు. చాలా చోట్ల ఇళయరాజా గారి  సంగీతం అంటూ తప్పు సమాచారం ఉంది. కానీ..కీరవాణి గారి కంపోజిషన్లో ఈ పాట  ఎక్కడో.. మీటినట్లుందే సుతిమెత్తని విషాదంని  మర్చిపోలేం కూడా!

ఇక సాహిత్యం విషయానికి వస్తే జాలాది గారి సాహిత్యం చాలా బాగుంటుంది.ముఖ్యంగా "చేతి చిటికిన వేళ్ళు కలిస్తే కళ్యాణమై, కాలి బొటన వేళ్ళు కలిస్తే నిర్యా ణమై " ఎంత చిక్కని సాహిత్యం.ఆ కవి కలానికి వారి భావ పరిమళాలకి మనసుతో,ఆలోచనతో..తలవంచి నమస్కరించమూ!  నాకు అంత గొప్పదైన భావాన్ని  మిగిల్చిన ఈ పాట..చాలా విలువైన సత్యాలని చెపుతుంటుంది. అందుకే ఈపాట పరిచయం.   మధుర స్వరాల గాయకుడు..కే.జే.ఏసుదాస్..గళం.లో..ఈ పాట వింటే   ఎంత బాగుంటుందో..

రెండవ వెర్షన్ పాట.  రెండు  వెర్షన్   పాటలు లభ్యమై..ఇంకా ఆనందం గా పాటని జత చేసాను.  పైన  లింక్ లో పాటని వినండి.  పాటని కొంచెంగా ఈ  క్రింద .చూడండి (కొంచెం గా మాత్రమే లభ్యమైనది.)

 సాహిత్యం.

గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండేమో చిన్నది..
ఏ దారి వచ్చావురా ..జీవా..ఏ దారి పోయేవురా.

గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండేమో చిన్నది .

ఏ దారి వాచ్చావురా మరి ఏ దారి పోయేవురా
నీ కోపమే నీకు కొలిమి లాటిది
లోలోపలే నిన్ను కాల్చుతుంటది
ద్వేషమును చంపుకుని స్నేహమును పెంచుకుని
క్షేమమును ఎంచుకుని ప్రేమనే పెంచుకుని
జీవించరా నీ మేలెంచ రా
లేకుంటే నీ బతుకు ఇంతేనురా..
గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండె మో చిన్నది
ఏ దారి వచ్చావురా ..జీవా ఏ దారి పోయేవురా..
కడుపు కోత జీవితాల కధ ఇదేనురా
కన్నీళ్లు తల్లి ఋణం తీర్చలేవు రా
పేగు తెన్చుకున్నది జోల పాడుతున్నది
కన్ను మూసుకున్నది మన్ను కలసి పోతది
ఏది నీదిరా
మరి నీది కానిదేదిరా..
భాగాల బతుకు ఎపుడు బాదేనురా..
గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండెమో చిన్నది
ఏ దారిని వచ్చావురా..జీవా ఏ దారి పోయేవురా..

చేతి చిటికెన వేళ్ళు కలిపితే కళ్యాణమై
కాలి బొటన వేళ్ళు కలిస్తే నిర్యాణ మై
కాలమంతా తీరినా కాళ్ళు లేకపోయినా
చావ లేక బ్రతికినా బతుకు చావు కోరినా
మోత ఒకటేనురా..ఆ రాత ఒకటేరా
ఆఖరికి ఆరడుగుల నేల మిగులురా
గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండే మో  చిన్నది
ఏ దారి వచ్చావు రా జీవా..ఏ దారి పోయేవురా
మాసాలు మోసేటి ఈ మాయ జన్మకు
వాసాల మరుపంటారా
జీవా..పోసేది తులసాకు నీళ్ళే   రా
గుమ్మాలు తొమ్మిది గుండేమో చిన్నది
ఏ దారి వచ్చావురా జీవా..ఏ దారి పోయేవురా..

 

ఇంత చక్కని పాటని వినండి. మనని మనం ఎప్పుడైనా విశ్లేషించుకోవాల్సి వస్తే..

మనకి..ఒక కౌన్సిలింగ్ ఇచ్చే పాట గా ఈ పాటని గుర్చుకు తెచ్చుకోండి.