స్కెచ్ పెన్ - కక్షసాధింపు

ఒకపరి ఏదో తలపోస్తాము వెనువెంటనే..మరుక్షణమే మరొక విధముగా నడుచుకుంటాము మనసు చెప్పిన దానిని వినకుండా ఆలోచన తో..వివేకంతో..నడచుకుంటాము. అది నాకే కాదు అందరికి ఎప్పుడో ఒకప్పుడు కాదు..రోజులో ఎన్నోసార్లు జరిగే సంగతే ఇది. నాకు నేను అలా అనుకున్న  సంఘటన  చాలా సిల్లీ గా తలపోసానా !? అని నవ్వుకునే విషయం ఒకటి జరిగింది. 

ఈ మద్యనే ఒకరోజు ..నేననుకోకుండా అప్పటికప్పుడు ..త్వరితంగా ఓ..డిజైన్  స్కెచ్ వేయాల్సి వచ్చింది. అందుకోసం పెన్ కావాలి కదా! అదీ ట్రేస్   పేపర్  పై వేసే డిజైన్ కాబట్టి స్కెచ్ తప్పనిసరిగా కావాలి. ఇల్లంతా వెతికాను.అప్పటికే స్కెచ్ పెన్ లు అయిపోయినట్లున్నాయి. ఏదో దొరికింది కానీ..అందులో.. చిన్న పాటి ఇంకు తడి జాడ కూడా లేదు. ఇక  పెన్సిల్ కి పని చెప్పి డిజైన్ చేస్తున్నాను. ఇంతలో..

మా ఇంట్లో పైన పోర్షన్లో ఉండే ఒక మేడం(వర్కింగ్ ఉమెన్) పైకి వెళుతూ..తాళాల కోసం వచ్చారు. ఆమె ప్రతి రోజు తాళాలు మా ఇంట్లో పెట్టి వెళతారు. ముందుగా వచ్చే పిల్లలకోసం వీలుగా అలా పెట్టి వెళుతుంటారు. అలా ఆ తాళాలు తీసుకుని వెళుతూ..ఎందుకు ఆ పెన్సిల్ తో..అలా అవస్థ పడతారు మా ఇంట్లో.. స్కెచ్ పెన్ ఉంది ఇస్తాను ఉండండి..అంటూ వెళ్ళారు. ఆమె వెళ్ళిన కొంచెం సేపటి..నేను వరండా దాటి బయటకి వెళ్లి ఆవిడ ఎప్పుడు పెన్ ఇస్తారా అన్నట్లు..ఎదురు చూస్తున్నాను. ఆమె పెన్ సంగతి మర్చిపోయి..ప్రక్కింటి పోర్షన్ లో ఉంటున్న మరొక ఆమెతో ముచ్చట్లలో పడ్డారు.ఎంతకీ పెన్ ఇవ్వరు..నేనేమో పని అర్జంట్ ..అలా అని పైకి వెళ్లి తెచ్చుకోను బద్ధకం + మోకాళ్ళ నొప్పి.  చినుకు కోసం ఎదురు చూసే నెర్రు లిచ్చిన భూమిలా ఇంకా చెప్పాలంటే భవతీ భిక్షాం దేహీ అన్నట్లు.... స్కెచ్ పెన్ దేహి గా మోరలు చాచి పైకి చూపులు. ఆమేమో రాదు. మోకాళ్ళ నొప్పులు అనుకున్నాను. ముందు మెడ నొప్పులు   వచ్చేటట్లున్నాయి..అనుకుని లోలోపల విసుక్కుని..దుర్గ గారు అని గట్టిగా కేక పెట్టాను.

అప్పుడు ఆమె ముచ్చట్లకి పుల్ స్టాప్  పెట్టకుండానే..తాళం తీసి ..నా బిక్షు చేతుల్లోకి పెన్ ని జార విడిచారు.అప్పుడు ఆ పెన్ నాకు ఆకాశం నుండి.. దుమికి వస్తున్న స్కెచ్ గంగమ్మలా కనబడింది.నేనయితే  లోలోపల సంతోషాన్ని మొహం పైకి..కురిపించేసుకుంటూ..అమ్మయ్య ఇప్పుడు నా పని సులభం. ధన్యవాదములు దుర్గా మాతా..అని చెప్పి..

 స్కెచ్ పెన్ ని పేపర్ పై పెట్టానా.. అందులోనుండి.. ఒక్క నల్ల గీత వస్తే వొట్టు.గట్టిగా విదిలించాను..నేలకేసి కొట్టి కొట్టాను. ..జరా..కాస్త తడిని కురిపించు తల్లీ..ఇప్పుడే.. నిన్ను గంగమ్మతో పోల్చాను..మరి ఇంతలోకే..నీలో తడి ఆరిపోతే..ఎలా!? ఇక్కడ ఈ బిడ్డ చాలా ఇబ్బంది పడిపోతుంది..అంటూ..విదిల్చి కదిల్చి..విసుగొచ్చి పక్కన విసిరికొట్టి..అన్యదా శరణం పెన్సిల్..చెల్లెలా..అనుకుని పని పూర్తి చేసాను. స్కెచ్ గంగమ్మని మర్చిపోయాను.
ఆతర్వాత దుర్గ గారు పైనుండి కేక పెట్టి అడిగారు.ఏమండీ..స్కెచ్ పెన్ ఇస్తారా అంటూ..

నేను లోపలి వెళ్లి పెన్ తెచ్చేటప్పటికి  ఒక పని పడింది.

పంపులు మరలుపోయి.. నీళ్ళు కారుతున్నాయని పంబ్లర్ ని పిలిస్తే   అప్పుడే  అన్ని కుళాయిలని చెక్ చేస్తున్నాడు.ఒక కుళాయి వాషర్ మాత్రమే పోయిందనుకుంటే.. మొత్తం పాడైపోయి కూర్చుంది. దాన్ని మార్చి వేయడానికి పంపు తల పీక గానే జివ్వున్న చిమ్ముతూ గంగమ్మ  తడిపి తరింపజేస్తుంది. ఏమండీ మీరు కొద్దిగా
ఇలా వచ్చి నీళ్ళు పోకుండా పట్టుకోండి..నేను పంపు సెట్ చేస్తాను అనగానే..అటు వెళ్లి ఆ పని లో చేయి పెట్టాను. కాస్త చేతయి చేత కాక పట్టుకోవడం వల్ల కిందా మీదా నీళ్ళు పడి నేను తడిసి ..నా చేతిలో నుండి ప్రక్కనే గోడ పై పెట్టిన ఆ.స్కెచ్ తడిచినట్లు  ఉంది.  అక్కడ పని పూర్తి కాగానే..ఆ పెన్ తెచ్చి మా వర్కర్ అమ్మాయి ..లక్ష్మి కి ఆ పెన్ ఇచ్చి పైన దుర్గ ఆంటికి ఇచ్చి రామ్మా అని ఇచ్చి పంపాను. ఆ అమ్మాయి తీసుకు వెళ్ళింది .ఆ పెన్ తీసుకుని చూసి  దుర్గ గారు వెంటనే..ఏంటండీ..పెన్లో..అంతా నీళ్ళు పోసేసారు. అని గట్టిగా అడిగింది. అయ్యో! అలా ఏం పోయలేదండీ   ఇప్పుడే ..దానిపై నీళ్ళు పడ్డాయి. అన్నాను. పోయలేదు అంటారు ఏమిటి..పెన్ అంతా ఇలా తడిచి పోతేను.. అందులో ఆలా నీళ్ళు పోయకూదడూ.. ఇంకు ని పిల్ చేసుకోవాలి. ఇది అసలే ఫారిన్ పెన్ కూడాను. ఇక దీని పని అయిపోయినట్లే! డస్ట్ బిన్ లో వేయాల్సిందే..అంటూ.. ఎంతో..హార్ష్ గా ఇంకా యేదేదో నాలుగు మాటలు అనేసింది.
మా లక్ష్మి నివ్వెరపోయింది. ఎందుకంటే  ఆ పెన్ మా దగ్గరికి వచ్చినప్పటి నుండి యిప్పుడు యిచ్చేవరకు జరిగిన దృశ్యాలకి ప్రత్యక్ష సాక్షి ఆ అమ్మాయి.. నాకైయితే.. మనసు చాలా నొచ్చుకుంది. చాలా సైలెంట్ గా అయిపోయాను.

మా లక్ష్మి క్రిందకి వచ్చి ..ఆవిడేమిటి..ఆంటీ..అలా గబా గబా అన్ని మాటలు అలా  అనేసారు.. అంది.

నేనేం  మాట్లాడలేదు. నేను వెంటనే.. మా అబ్బాయికి ఓ..మిస్ కాల్ ఇచ్చాను.వెంటనే.. రెండు నిమిషాల్లోనే.. మా అబ్బాయి (అ.సం.రా .నుండి ) కాల్ చేసాడు. వెంటనే.. నేను తనతో ..యేమి క్షేమ సమాచారం మాట్లాడ కుండానే నాన్నా! నువ్వు వెంటనే ఒక స్కెచ్ పెన్ కొని పంపివ్వు ..మీ ఫ్రెండ్స్ వస్తుంటే..అన్నాను. అమ్మా..! నువ్వు ఇది చెప్పటానికే కాల్ చేసావా యేమిటి?  చెప్పు యెలా ఉన్నావ్!? అంటూ క్షేమసమాచారాలు  మాట్లాడ సాగాడు నేను సరిగా మాట్లాడ కుండా .. (బాధతో) ఊ.. ఆ..అంటుంటే..సర్లే..తర్వాత చేస్తాను. పెన్ ల సెట్ పంపిస్తానులే అని ..మాట ఇచ్చాడు.

నేను చాలా రోజులు ..ఇప్పటికి కూడా ఆ విషయం తలచుకుని బాధపడతాను. ఆమె అలా మాట్లాడేసారన్న మాట. మూడేళ్ళ నుండి.. ఎప్పుడైనా యే చిన్న సాయం కావాల్సి వచ్చినా  చేస్తూనే ఉంటానే! వాళ్ల అబ్బాయికి ఆమెకి సమాచార సమన్మయం కుదరకపోతే.. ఆ  అబ్బాయి తో ఆమెకి  యెన్నిసార్లు కాల్ చేసి  మాట్లాడించాను.  ఈ మూడేళ్ళ లో యెన్ని కాల్స్ అయి ఉంటాయి. ఆవిడ లేకపోతే పాల పేకెట్ లు,పేపర్లు,గ్యాస్ సిలిండర్ వేయించుకోవ డాలు..ఎన్ని చిన్న సాయాలు చేస్తూ ఉంటాను. ఎన్నో సార్లు చిల్లర తీసుకుని మర్చి పోతారు అయినా అడగలేను.చానాళ్ళ క్రితం బొప్ప కాయలు తీసుకుని నలబై రూపాయలు నాతో ఇప్పించి ఆ సంగతే మర్చి పోయారు. అయినా  అడగలేక పోతాను నేను. వెదవ స్కెచ్ పెన్ కోసం యెన్ని మాటలు అనేసింది..గుర్తు పెట్టుకోవాలి.పైగా ఫారిన్   పెన్ అని గొప్ప చెప్పుకోవడాలు. ఆమెకేనా పారిన్ పెన్లు ఉండేది..నేను తలచుకుంటే మా ఇంట్లో పారిన్ పెన్ ల కేస్  యే వుంచగలను (మొదటిసారి మా అబ్బాయి పారిన్లో వున్నాడు లే అని గర్వం  కొని తెచ్చుకున్నాను అన్నమాట ) చెపుతా చెపుతా.. ఆ పారిన్ స్కెచ్ పెన్ మా అబ్బాయి పంపివ్వాలి .అప్పుడు చెపుతా..ఈవిడ పని అని తెగ తిట్టుకున్నాను మనసులోనే.

ఆమె పెన్ ని నేను కావాలని నీళ్ళలో తడపలేదు..అలా అనుకోకుండా జరిగిపోయింది..అంతే! నేనైతే..ఒక వేళ అలా ఆ వస్తువుని పొరబాటున అలా పాడైపోయినా అంత కఠినంగా  అనలేను కూడా.. ..నాకు జరిగిన నష్టాన్ని  జీర్ణించు కుంటూనే.. ఏమైనా అనాలనుకుంటే..సరదాగా.. దీనికి బదులుగా  ఒక పెన్ మీ అబ్బాయిని పంపమనండి  ..అని చెపుతాను.  చాలా మంది అంతే..చాలా నొప్పించే విధంగా మాట్లాడతారు. చదువుకుని ఉంటారు..నలుగురికి మంచి మాటలు చెప్పే స్థానంలోను ఉంటారు.కానీ మాట్లాడే విధానం కుదరదు. మరి వారి స్వభావమేమో తెలియదు.ఆవిడకి సమాధానం చెప్పే రోజు వస్తుందిలే అన్నట్లు వున్నాను కూడా.. ఆ రోజు రానే వచ్చింది.

మొన్న ఈ ఆమధ్య తను కాలేజ్ కి వెళ్ళిపోతూ..రోజూ లాగానే..తాళాలు మా ఇంట్లో పెట్టారు. ఆవిడ వెళ్ళేటప్పుడు పవర్ కట్. ఆమె వెళ్ళాక ఓ..గంటకి కరంట్ వచ్చింది. వాటర్ టాంక్ లో    నీళ్ళు నిండుకున్నాయని వెంటనే మోటార్ వేసాను. ఒక అరగంట తర్వాత ఒకరికి కూడా నీళ్ళు చుక్క కూడా రావడం లేదని కంప్లైంట్. విషయం ఏమిటో అర్ధం కాలేదు. ఇంకో ఆవిడ వచ్చి దుర్గ గారి ఇంట్లో.. పంపు వదిలేసి వెళ్ళారు నీళ్ళు పోతూనే ఉన్నాయి.అందుకే టాంక్ లో..నీళ్ళు ఉండటంలేదు.. అని.ఏం చేయాలి ఒక్క క్షణం ఆలోచించాను. నాలో ఉన్న కక్ష  స్వభావం నిద్ర లేచింది.. వెదవ స్కెచ్ పెన్.. అది ఒక్క నల్ల గీత కూడా పడని  ఆ పెన్ కోసం ఎన్ని మాటలు అంది..ఏమైనా   సరే ఆ నీళ్ళు   అలా పోతూనే  ఉండాలి.అప్పుడు కాని ఆమెకి ఇంటి ఓనర్ తో..చీవాట్లు పెట్టించాలి..అని..అనుకున్నాను.

అలా..అర క్షణం కూడా అనుకున్నానో లేదో..మళ్ళీ ఆలోచన,విజ్ఞత రెండు నా కక్ష స్వభావాన్ని జోకొట్టాయి. ఛీ..ఛీ ..అలా చేయడం యేమన్నా బాగుంటుందా! ఆవిడ మతి మరపు వల్ల పైగా యితరులు యిబ్బంది పడుతున్నారు. కరంట్ ఖర్చుతో.. టాంక్ లోకి యెక్కిన నీళ్ళు అన్నీ వృధా అయిపోతున్నాయి. నీ కక్ష సాధింపుకి  సామాజిక సంపదని యెందుకు  వృధా కానిస్తావు..? తాళాలు నీ దగ్గరే ఉన్నాయి కదా.. ఆలా వెళ్లి ఆ తాళం తీసి..ఆ పంపు కట్టేయ వచ్చు కదా.. అని మనసు ఆలోచన రెండు కలసి ఒకేమాట చెప్పాయి. అప్పుడు ..అలా తాళం తీయకూడ దేమో..అన్న ఆలోచన   వచ్చినా విరమించుకుని. ఇంకో..ఆవిడ నేను కలసి.(తర్వాత ఏ ఇబ్బందులు రాకుండా ).తాళం తీసి వంటింట్లో తిప్పి వదిలేసిన  పంపు కట్టేసి వచ్చాము.

సాయంత్రం ఆవిడ వచ్చాక.. ఈ రోజు..మేడం గారికి.. బెత్తం దండన ఉండేది అన్నాను సరదాగా (ఆవిడ లెక్చరర్ గా
చేస్తారు) అమ్మా..అలా పంపు తిప్పేసి వెళ్ళిపోతే..ఎలా !? అరగంటపైన నీళ్ళు కాల్వ  పాలు. ఇంటి ఓనరు లేరు కాబట్టి సరిపోయింది లేకపోతే.. ఈ రోజు మీకు చీవాట్లు ఉండేవి. బతికి పోయారు..అన్నాను.

ఆవిడ చేస్తున్నది మాత్రం ఏమన్నా బాగుందా? నీళ్ళ బిల్లుకి డబ్బు పుచ్చుకుంటూనే మోటార్ సరిగా వేయరు. మాకు రోజు నీళ్ళకి ఇబ్బందే! అందుకే కావాలనే  అలా వదిలేసి వెళ్లాను అంది.

మళ్ళీ.. నాకు..నోట మాట రాలేదు.. కక్షా.. ఏమిటి.. మనుషుల్లో నీవు యింత  బలంగా ఉంటావా?  సాధించ కుండా   వదలవా?  అర క్షణమైనా   ఆలోచించ నీయవా?   మనకి ఇబ్బంది కల్గిందని  అదే గుర్తు ఉంచుకుని ఇతరులకి ..కష్టమో, నష్టమో.కల్గించడం .(గుర్తుంచుకుని మరీ కక్ష సాధింపుగా) మంచి చర్య యేనా? అలా అనుకుంటే పరుల సొమ్ము పాము అనుకునే ఆనాటి నుండి..పరుల సొమ్ము పరమాణ్ణం లాంటిదని అనుకుని దోచుకు తింటున్న ఈ ధన స్వామ్య వ్యవస్థలో..సామాజిక సంపదని ఆబగా దోచేసుకుంటున్న అవినీతి పరులపై.. సామాన్యుడు కక్ష సాదించేది ఎలా...చెప్మా..!? అని దీర్ఘంగా ఆలోచనలో పడ్డాను. నాలాటి వారు ఉండకూడదు. క్షమించేసి ఎవరికో ఒకరికి ఓటు వేస్తాను.ఆమె లాటి వాళ్ళైతే..ఓటు అనే ఆయుధం తో..కక్ష తీర్చుకుంటారు అనిపించింది.అయినా ఇక్కడ అంత అర్హులు  ఎవరు ఉన్నారులే!

ఇక నేను చెప్పొచ్చేదేమంటే..మొన్నకూడా దుర్గ గారి అబ్బాయి స్కూల్ నుండి వచ్చేటప్పటికి మా ఇంట్లో తాళాలు లేవు. ఆంటీ.. ! అమ్మకి కాల్ చేస్తాను అంటే కాల్  చేయించి మాట్లాడాక.. బాబు కి.. పాలు కాచి ఇస్తాను త్రాగమని చెప్పండి మీరు వచ్చే వరకు ఇక్కడే ఉంటాడు లెండి. పాలు వద్దంటే ప్రూట్స్  అయినా తినమనండి అని ఆమెతో చెప్పాను. ఎందుకంటె..ఆ అబ్బాయి వాళ్ల అమ్మ చెపితే తప్ప ఏమి తీసుకోడు .  దుర్గ గారేమో..వద్దండి..ఒక పది రూయలు ఇచ్చి పంపండిచాలు. నేను అమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్నాను అక్కడికే వచ్చేస్తాడు అన్నాక..ఆ అబ్బాయికి డబ్బు ఇచ్చి పంపాను ఒక కమలా కాయ ఇస్తే తీసుకోలేదు కూడా..నేను ఫ్రూట్స్ తినను ఆంటీ.. అని తీసుకోలేదు.
 ఇదేమిటీ అవకాశం దొరికినప్పుడు..చిన్న సాయం కూడా చేయకూడదని మనసులో గట్టిగా తీర్మానించుకున్నానే,అయినా మళ్ళీ ఇలా.. ఎందుకు చేసాను.. అని ఒక మొట్టికాయ  కూడా వేసుకున్నాను.

అప్పుడు నేననుకున్నాను. నాకు కక్ష సాధింపు చర్య  రాదు. ..కక్ష సాదించాలన్న స్కెచ్ కూడా వేయలేను.
అది నా వల్ల కాని పని అని  అర్ధమైపోయింది

నాలో మరో మనిషిని నా ఆలోచన,విజ్ఞత పైకి రానీయదు ఎప్పటికి కూడా.. నాలో ఉన్న మరో మనిషి పైకి లేస్తే.. నేను ఎన్ని జీవిత ఖైదులు.. అనుభవించాలసి  వచ్చేదో! అలా ఖైదు అనుభవించకుండా.. హాపీగా  ఉంచే.. నా ఆలోచనకి ధన్యవాదములు చెపుతూ.. కారణం లేకుండానే..నన్ను బాధించినప్పటికీ  ..నా మనసు మల్లెలా నలిగి నప్పుడు కల్గిన బాధకి క్షమాపణలు చెప్పుకుంటూ..  నాకు మనసుకు చాలా బాధ కల్గినప్పుడు వినే నాకు యిష్టమైన  ఈ పాట వినండీ!

మనసా  ఎందుకు  కన్నీరు  !  కలగనమని ఎవరన్నారు.