జీవం నింపిన మట్టిని వదిలేసి
ఆకశపుటంచుల వైపు చూస్తున్నాను
దిగంతాన్ని కొలవాలని.
అదెక్కడా కానరాలేదు
నీ ప్రేమ వలె.
*************
వాన జ్ఞాపకాన్ని విరిబాల బరువుగా మోస్తుంది.
జ్ఞాపకాలు ఎందుకూ మళ్ళీ ఇప్పుడే వస్తానుగా అంటుంది వాన.
ఇది వింటున్న రైతు బెంగటిల్లాడు.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి