నువ్వు నేను -కనకాంబరం

 నువ్వూ నేనూ - ఓ కనకాంబరం 

వివాహిత స్త్రీ విడాకులు కోరుకుంటే  అదీ..  ఓ బిడ్డ తల్లి  కోరుకుంటే లభించడం అంత సాధ్యమేనా!? 

ఈ కథ లో సావేరి జీవితం ఏమైంది? 

పిడికెడంత ప్రేమ కోసమో ఆకర్షణ తోనో అవసరాల దృష్ట్యానో మరొక పురుషుడికి దగ్గరై.. అతనితో జీవితం కొనసాగించడానికి నిర్ణయించుకుంటే అది సాధ్యం అవుతుందా? 

టాల్ స్టాయ్ అన్నాకెరనినా, చలం రాజేశ్వరి విశ్వనాథ రత్నావళి నామిని కొనమ్మి ఇలా సాహిత్యంలో ఎందరో స్త్రీలు ప్రేమ నాశించి భర్తను వదిలి ఇల్లు విడిచారు. అలాంటి స్త్రీలు ఏ కాలంలో నైనా తారసపడతారు. వారు చివరకు ఏమయ్యారు? 

ఈ కథ లో సావేరి జీవితం ఏమైంది?  ఆమె కు శత్రువులు ఎవరు!? ఆమెను కోరుకున్న అతని జీవితం ఏమైంది..? భర్త నుండి ఆమె విడుదలకి నోచుకుందా? విడాకులు లభించాయా? కథ పూర్తిగా వినండి. 

భారతం బొమ్మలు

 1999 అక్టోబర్ లో రెండు భాగాలుగా వార్తా పత్రిక ఆదివారం సంచిక లో ప్రచురితమైన “భారతం బొమ్మలు “ గోపిని కరుణాకర్ రచన. 

అసలు కథ చెప్పడానికి కొసరు కథ తో ప్రారంభించి అసలు కథ ఏ విధంగా ముగిసి ఉంటుందో అన్న ఆలోచన ఆసక్తి ని  పాఠకులకు కలిగించిన ఈ కథ కాలమానం.. దాదాపు వందేళ్ళ క్రితం ది అని రచయిత చెప్పినదాన్ని బట్టి తెలుస్తుంది. ఈ రచయిత  చిత్తూరు మాండలికంలో రాసిన కథలు అన్నీ గ్రామీణ నేపథ్యం లోనే ఉంటాయి. కథనం అంతా  కవితాత్మకంగానే సాగుతుంది. ముఖ్యంగా ప్రతీకాత్మకంగా వుండే వర్ణన.  కరుణాకర్ కథలు తెలుగు పాఠకులకు బాగా పరిచయం. నేను ప్రత్యేకంగా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు. మేజిక్ రియలిజం లో కథలు రాయడం అంటే ఏమిటో కరుణాకర్ కథలు చదివే అర్థం చేసుకున్నాను.  వర్ధమాన రచయితలకు ఈ కథలు చదవాలి అని సూచించాను కూడా! కరుణాకర్ కథల్లో చాలా కథలు నాకిష్టమైన కథలు. అబ్బ! ఎంత బాగా రాశారు అనుకుంటాను. కథల్లో వర్ణనలని ఉపమానాలునూ నేను ఎక్కువగా ఇష్టపడతాను. ఈ కథలో ఇలాంటివి అనేకం ఉన్నాయి. ఇతివృత్తం సామాజికత  ప్రయోజనం సందేశం వీటి  సంగతి వదిలేసి ఫిక్షన్ కథలను ఫిక్షన్ కథలు గానే ఎంజాయ్ చేయాలంటే.. ఈ కథలు చదువుతూ వుంటాను. ఈ కథ గురించి నేను చెప్పడం కన్నా విని చూడండి లేదా చదవండీ.. 

హమ్ సఫర్

 హమ్ సఫర్ -వనజ తాతినేని 

పగ్గాలు లేని గుర్రంపై ప్రయాణం సాగుతుంటుంది. 

కళ్ళెం వేయాలని తోడు చేస్తారెవరినో

లోపల వున్నవన్నీ పెకలించి పడేసి నమ్మకం తో ప్రయాణం చేద్దాం అనుకుంటాం 

అనుసరిస్తాము కానీ నియంత్రించబడతాము

అలవాటు పడిపోతాం

అకస్మికంగా ప్రయాణంలో వొంటరిగా మిగలాల్సివస్తుంది. మనమేమో

జీవితపు కూడలిలో వున్నప్పుడు ఏదో వొకదారి ఎన్నుకోవాలి తప్పదు 

అదే మిగిలిన ప్రయాణమంతా చేయాల్సిన దారి అని అదే గమ్యాన్ని చేరుస్తుందని నమ్మాలి. 

ఏ రహదారి వొంపుల్లోనో కాస్తంత వొంగుదామని ప్రయత్నించకుండానే సహజంగా వొంగిపోతాం. 

కఠినమైన రహదారి సాఫీగా సుందరంగా 

వుంటుందని. 

సోలి సొక్కిపోకముందే మనం నడుస్తున్న రహదారి మనం అనుకున్న రహదారి వొకటి కాదని సందేశం వస్తుంది. 

అదొక మలుపు మాత్రమే నని.

కూలిపోయిన వంతెనలనూ 

కాలిపోయిన వంతెనలనూ 

ఎవరూ పునరుద్ధరించలేరు 

 కాస్త ఆగి అలుపు తీర్చుకుని 

 ప్రయాణపు భారాన్ని  నమ్మకంగా వెనుకనున్న అదృశ్యశక్తి పై నుంచి అడుగులు ముందుకు వేయడమే

సంకోచం లేకుండా ప్రయాణం చేయడమే 

మలుపు లెన్నో వస్తూవుంటాయి. 

మనం స్థిరంగా దృఢంగా గమ్యం పై దృష్టి సారించాలంతే! 

ఓ నమ్మకం వుంచండి. 

కాంతులీనే సుందరమైన మార్గం మీ కొరకు

సిద్ధపరచబడి వుందేమో

మీరొక మలుపులో నిలబడి వున్నారేమో

ఆ మలుపు భిన్నమైనదేమో! 

ఎవరు చెప్పలేం! అద్భుతాలు ఇలాగే జరుగుతుంటాయి.