500 వ పోస్ట్

ఈ నాటి ఈ పోస్ట్ కి ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. నేను బ్లాగ్ ప్రారంభించి ఖచ్చితంగా ఇరువది నెలల 3 రోజులు.

నేను వేసిన పోస్ట్ 500 .అవును అక్షరాలా 500 వ పోస్ట్.

ఈ పోస్ట్ ప్రతేకత అంటూ ఏమి లేదు. కాని మా అబ్బాయికి ఒక మంచి విషయం ని షేర్ చేసుకుంటూ పోస్ట్ చేయాలనుకున్నాను. ఎందుకంటే ..

ప్రపంచంలో నాకు అతి ముఖ్యమైనది ఏమైనా ఉంది అంటే అది.. "నాకొడుకు ".

నేను చెప్పే ఏ మంచి విషయాన్ని అయినా నా నుండి మా అబ్బాయి నేర్చుకోవాలని నేను మనసారా కోరుకుంటాను.అయితే దురదృష్టవశాత్తు చాలా మంది తల్లిదండ్రులు చెప్పే మంచి మాటలని పిల్లలు పెడచెవిన పెడతారు. వాళ్లకి వేరే రోల్ మోడల్స్ ఉంటారు. మనం వేరే పిల్లలకి రోల్ మోడల్ అవుతాము అన్నమాట.:)

ఈరోజు ఈ పోస్ట్ నాకొక తీపి జ్ఞాపకంగా మిగలాలని కోరుకుంటూ..
లేఖా రూపంలో .. ఈ పోస్ట్.

చిన్ని..! బంగారం !!ఎలా ఉన్నావు నాన్నా!

నిరుడు ఈ రోజుల్లో నా కంటి ముందు నిండుగా తిరుగుతూ ఉన్నావ్? ఈ సంవత్సరం ఇక్కడికి రావడం వీలు పడదు అని తెలిసిన దగ్గర నుండి.. నా మనసులో మబ్బులు ముసురుకున్నట్లు దిగులు పట్టుకుంటుంది.

బలమే జీవనం, బలహీనతే మరణం అన్నది ఈ జాతికి వివేకానందుడు అందించిన సందేశం కదా!
బలాన్ని కూడా గట్టుకుని.. ఏదో కొత్త వ్యాపకాలలో తలదూర్చి తీరిక లేని పనులలో తలమునకలైపోతున్నాను.

జీవితం లో శూన్యం నిండు కున్నట్లు అనిపించగానే .. నాకు నేనే కొత్త లక్ష్యాలు ఏర్పరచుకుని.. వాటిని అందుకోవడానికి సదా ప్రయత్నం చేస్తుంటాను. ఆ బాటలోనే ఉన్నానిప్పుడు.

ఎవరు ఎప్పుడూ కూడా నిరాసక్తతగా జీవితాన్ని జీవించకూడదు. మనం ఒక క్రొత్త పని చేయాలని మొదలెట్టినప్పుడు ఎన్నో అవాంతరాలు ఏర్పడుతుంటాయి.

వాటికి భయపడి పారి పోతామా? అనుకుంటున్నాను.

నీవు కూడా అలాంటి లక్ష్యాలతో..ముందుకు సాగుతావని మనసారా దీవిస్తూ.. నేకొక స్పూర్తికరమైన ముచ్చట చెపుతూ..

నా ఫ్రెండ్ వైషూ నీకు తెలుసు కదా నాన్నా! అదే నువ్వు వైషు అక్క అంటావే.. ఆమె.

ఇప్పుడు 30 ప్లస్ లో భారత నాట్యం నేర్చుకుంటుంది. మూడవ కాలం రావడం లేదని తెగ ఇబ్బంది పడుతూ చెపుతుంది.

నాట్యం నేర్చుకోవాలని ఉత్సాహంగా మొదలుపెట్టి మధ్యలో వెనుకంజ వేయడం ఏమిటీ ? అని కోప్పడ్డాను.

తను ఈ రోజు కూడా క్లాసు కి వెళ్లి కొంత ప్రాక్టీస్ చేసిన తర్వాత.. బాగానే చేయగల్గానని చెప్పింది.
సాధన చేయడం వల్ల ఏదైనా సాదించ వచ్చు కదా!

వైషు అక్కకి ఒక స్పూర్తికరమైన విషయం చెప్పాను. ఆ విషయం ఏమిటంటే..

గరుడ పక్షి కి సంబంధించి నేను ఒక వ్యాసం చదివాను.

ఆ వ్యాసం చదివిన తర్వాత నాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది.

ఆ విషయం ఏమిటో..చెపుతాను..విసుక్కోకుండా, ఓపికగా చదువు. .

ఇందులో..నిజా నిజాలు నాకు తెలియవు.. కాని ఆసక్తిగా ఉంది. స్పూర్తి గాను ఉంది. అందుకే ఇలా షేర్ చేస్తున్నాను.


గరుడ పక్షి జీవనగమనం విచిత్రమైన సంఘర్షణ లతో,సవాళ్ళతో కూడుకుని ఉంటుంది.

పక్షి జాతిలో ఈ గ్రద్దల జీవన కాలం చాలా ఎక్కువ.దాదాపు డెబ్బై ఏళ్ళ పాటు ఇవి జీవిస్తాయి అట. అయితే ఇన్నేళ్ళు బతకడానికి ఈ పక్షి కొన్ని సాహసవంతమైన కార్యాలకు కూడా సిద్ద పడాల్సి ఉంటుంది..

గద్దకు నలబై ఏళ్ళు వచ్చే సరికి దాని ముక్కు, గోళ్ళు .రెక్కలు ఇతర శరీర అవయవాలు అన్నీ అననుకూలంగా పరిణమిస్తాయి.

పదునైన కొక్కెం లా ఉండే ముక్కుమొండిగా మారుతుంది.

గోళ్ళు వేటాడి వేటాడి వంగిపోతాయి.

అదే విధంగా పొడవుగా ఎదిగిన రెక్కలు భారమై,ఎగరడానికి వీలు కాకుండా మారతాయి.

ఈ దశలో గరుడ పక్షి ముందు రెండే రెండు మార్గాలు ఉంటాయి. ఒకటి చనిపోవడం,రెండవది తిరిగి ఆయా శరీరాంగాలని పునర్జీవిన్ప చేసుకోవడం !

ఈ దశలో ఆ పక్షి పర్వతాలపై తానూ నిర్మించుకున్న గూటిలోకి చేరి పోతుంది.

దాదాపు అయిదు నెలలపాటు శారీరకంగా ఎన్నో బాధలకి ఓర్చి,తనని తానూ జీవన పోరాటానికి సంసిద్దపరచుకుంటుంది.

ముందు మొద్దు బారిన ముక్కుని పదునుగా మారే వరకు రాళ్ళపై రాపిడి చేస్తూనే ఉంటుంది.
తర్వాత రాపిడితో మొన దేలిన ముక్కుతో..వంగిపోయిన తన గోళ్ళను బలవంతంగా పీకేసుకుంటుంది.కొత్త గోళ్ళు వచ్చేవరకు వేచి చూస్తుంది .

ఈ దశ దాటిన తర్వాత కొత్త గోళ్ళతో,మొనదేలిన ముక్కుతో.పాట రెక్కలను పీకేసుకుంటుంది.
కొంత కాలానికి ఏర్పడిన కొత్త శరీర భాగాలతో..ఉత్సాహంగా కొత్త జీవితాన్ని ప్రారంభిస్తూ ఎగిరిపోతుంది.మరో ముప్పై ఏళ్ళు జీవిస్తుంది.

ఈ కథని నేను "రామకృష్ణ ప్రభ " లో చదివాను. ఆశ్చర్యకరమైన ఈ పక్షి జీవన సంఘర్షణని మనిషి కూడా ఆదర్శంగా తీసుకోవాలి.

యువతరం పుస్తకాలు చదవడం ఆనే అలవాటు లేకపోవడం వల్ల లేక చదవడానికి దూరం కావడం వల్ల ఇలాటి స్పూరికరమైన విషయాలు తెలుసుకోలేకపోతున్నారు అనిపించింది. తప్పకుండా ఇలాటి విషయాలు తెలుసుకోవడం చాలా అవసరం కదా!

ప్రతి ఒక్కరు తమ మనుగడలో ఇంకా అనివార్యమైన కొన్ని మార్పులకు సిద్దం కావాలి.
గతించిన వైఫల్యాలను,పరాజయాలను పక్కన నెట్టి కొత్త కొత్త సవాళ్ళను ఎదుర్కొనడానికి ప్రతి క్షణం అప్రమత్తంగా మెలగాలి.

విద్యార్ధి దశలో కానీ,ఉద్యోగ నిర్వహణలో కాని మనందరికీ కొన్ని సంఘర్షణలు. సాహసాలు తప్పవు. చావో,రేవో..అన్న పరిస్థితి లో చావు నుండి తప్పించుకుని రేవుకు చేరుకోవాలంటే మేధస్సుకు పదను పెట్టక తప్పదు

మనలో చాలా మంది..కాలం చెల్లిన (out dated ) విధానాలను,అలవాట్లను,పద్దతులను పట్టుకుని వేలాడుతూ ఉంటారు.

జీవితం అన్నది ప్రవాహం లాంటిది. అది అలా సాగిపోవాలంటే ఎప్పటికప్పుడు మన అంతరంగాన్ని నూతనోత్సాహంతో,భావజాలం తో నింపుకోవాలి.

మన ఉనికి (identity ).కి భంగం కలిగే పరిస్థితులని దైర్యంగా ఎదుర్కుంటూ..ఎప్పటికప్పుడు కొత్త సమస్యలను ఎదుర్కోవాలి.

మనకు తగ్గట్టుగా పరిస్థితులు ఉండాలని ఆకాంక్షించ కుండా..మనమే పరిస్థితులకు తగ్గట్టు మారుతూ..హుందాగా ఎదగాలి.

ఏ రిస్క్ తీసుకుంటే ఏమవుతుందో..అనుకునేవారు ఎప్పటికి విజయ పథాన పయనించలేరు.

ఎదిగి ఎదగని గొంగళి పురుగు సీతాకోక చిలుకగ ఎదిగి ఎగరాలంటే సంబందిత పరిణామ దశలోని బాధలని ఒర్చుకోవాల్సిందే!

అలాగే మనిషి కూడా కొన్ని మానసిక ఒత్తిళ్లను,సవాళ్ళను ఎదురోడ్డకుండాప్రగతి సాదించ లేడు కదా!

సమాజంలో అట్టడుగు స్థాయి నుండి అత్యున్నత స్తాయికి చేరిన ఎవరి జీవన ప్రస్తానమైనా పరిశీలించి చూస్తే వారంతా కూడా కఠినమైన దశలని అధిగమించి వచ్చినవారే!అనేక మార్పులకు అనుగుణంగా తమ మనుగడను నిర్దేశించు కున్న వాళ్ళే !!

ప్రస్తుతం నువ్వు ఉన్న ఫ్రస్ట్రేషన్ నుండి బయట పడాలని కోరుకుంటూ.. ఉత్సాహంగా కొత్త కోర్సులు నేర్చుకుంటూ.. నీ భావి జీవితాన్ని మరింత మెరుగులు దిద్దుకుంటావని ఆశిస్తూ..

ప్రేమతో..దీవెనలతో. మీ అమ్మ.