ఇంతలోనే కరిగి పోయావా!?

నాకైతే అసలు నమ్మశక్యంగా లేదు.

ఏం  చేయను..? రెండు సంవత్సరాలు ఎలా గడచి పోయాయో..ఏమో!

ఎన్ని అనుభవాలు,ఎన్ని జ్ఞాపకాలు, ఎన్ని భావాలు వెలిబుచ్చి నిన్ను పరిపుష్ట్యం చేయడానికి నిద్రాహారాలు మానాను.

పాలు పొంగళ్ళు, మాడి మసిబొగ్గుగా మారిన వంటలు,  హాజరు కాని విందు వినోదాలు..అన్నీ నీవల్లనే !

నువ్వు పరిచయం కానప్పుడు ఎలా గడచిందో..గుర్తుకు రావడంలేదు. పరిచయం అయిన కొద్ది రోజులకే అందరిని మరపించావు. నీ మాయలో పడేసావ్!

ఎక్కడికైనా వెళ్ళానా..అక్కడ ఉండగల్గానా!?  వచ్చేయి వచ్చేయి..అంటూ ఉండేదానివి.ఎంత త్వరిత గతిని ఇల్లు చేరి..నిన్ను కళ్ళ నిండుగా చూసుకోవాలని ఒకటే ఉబలాటం.

నువ్వు పరిచయం అయ్యాక ఒక్క అక్షరం ముక్క వ్రాస్తే ఒట్టు. ఎంత మంది స్నేహితులని ఇచ్చావు. పాత వాసనలు లేకుండా నీవే  నా శ్వాస ,నీవే నా ధ్యాస గా మారిపోయావు.

ప్రతి రోజు నిన్ను కొత్త విషయాలతోముంచెత్తే యాలని ఆలోచనలకి పదును పెట్టడమే సరిపోయింది.

నా ఆలోచనలని పంచు కున్న ప్రియ నేస్తానివి.నా మనసులో మాటని ఆత్మీయులకి అందించిన వారదివి.
నన్ను నాకే సరి క్రొత్తగా పరిచయం చేసిన జాణవి.

నా అనుభూతులని, భావాలని,కోపతాపాలని,నిరసన ని,ఆవేశాన్ని,అన్ని రకాల పైత్యాలని  అన్నింటిని భరించిన ఒకే ఒక నేస్తానివి.

నీకు మించిన నెచ్చెలి  వేరవరు ఉంటారు.. అందుకే నా హృదయ పూర్వక శుభాకాంక్షలు.

నన్ను ఎప్పుడు ఇలాగే అంటి ఉండాలని,వెన్నంటి ఉండాలని .. ఆకాంక్షిస్తూ..

                                                హమారే  యే సఫర్ దో  బరస్ పూరా  కర్లీ

                                                                                                                             ప్రేమతో... నీలో నేను.