మృత్యు శకటం ఆ కవిని మోసుకేళుతుంది..

ఈ రోజు ఎప్పుడు వస్తుందా అని ఎదురు చూసాను.

ఇలాంటి రోజు ఎవరి జీవితంలోనైనా  ఎప్పుడో ఒకప్పుడు తప్పనిసరిగా వస్తుంది. 

ఈ రోజు ఇలా వచ్చినందుకు కోపమైతే లేదు కానీ

ఇన్నిరోజులు చావుకి బ్రతుకుకి మద్య ఊగిసలాడించి

అందరితో..ఇంకెన్నాళ్ళు!? ఈ బాధ  చూడటం నరక ప్రాయం కదా! అనుకుంటూ..

ఈ రోజు కై ఎదురుచూపులు మిగిల్చావు. 

బతికినన్నాళ్ళు భావాలతో యుద్ధం చేసి అక్షరాలతో సహవాసం చేసిన

ఆ భావశిల్పికి మరణ శాసనం ని లిఖించడానికి 

ఇరువదినాలుగు దినాలు అవసరపడ్డాయంటే..

నీకు అలాటి కవి హృదయం లేదని అర్ధం చేసుకుంటూ..

నీ మహిష వాహనపు గంటలు వినకుండా.. ఆ భావకుడు..
చేతనా అచేతానావస్త లోను  పాటకి  ప్రాణం  పోయాలని 

మలి చరణం రాసుకుంటూ.. ఉన్నట్టుంది.

పొంచి ఉన్న నీడలా.. ఎప్పుడయినా కబళించే నీకు

సుకవి కి మరణం లేదని అతనెప్పుడు..  

చిరంజీవిగా పాటలో బ్రతికుంటాడని.. తెలుసు కదా! 

మృత్యు శకటం ఆ కవిని మోసుకెళుతుంది..    

భావాలు దారంతా పూలలా  వెదజల్లబడుతున్నాయి.

 జాలాది గారి ఆత్మకి శాంతి కల్గించాలని ప్రార్ధిస్తూ..