చిరునామా...

చిరునామా

ఎన్నటికి మారని రహదారిపై..

మారుతున్న ప్రయాణికులు

ఎందరెందరో

జీవితాలు ఎన్ని మలుపులు తిరిగాయో

స్థిరంగా నిలబడిన పర్వత శిఖరాన్ని

తాకి తాకి వెళ్ళే మేఘమాలికలు ఎన్నెన్నో

ఎంత కుంభ వృష్టిని కురిపించి వెళ్ళాయో

నిశ్చలంగా నిలబడిన అద్దం ముందు

తమని తాము దర్శించుకుని వెళ్ళింది ఎందరో

ఎన్ని అంతఃస్వరూపాలు బహిర్గతం కాబడ్డాయో

అలజడితో స్వభావాన్ని మార్చుకోని సముద్రంలో

ఎన్ని నదులు సంగమం చెందాయో

ఆ సాగర సంగమం గా మారాలని

ఎన్ని నదీ హృదయాలు పరితపించాయో 

అనంత జీవన ప్రవాహంలో 

మనిషిని మనిషిగా ప్రేమించుకోలేనంత కాలం 

ఏదో ఆశించి రావడాలు.. బురద చల్లి పోవడాలు ..

అంతా..మామూలే

స్వార్ధం చేసిన గాయాలకి..

పైపై లేపనాలపూత కాదు కావాల్సింది..

జీవనపర్యంతం వెంట ఉండి

నడిపించే నమ్మకమైన తోడు.

ఒంటరితనాలు , ఒంటరిపయనాలు

ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ఏదో ఒక చోట

జారిపోకుండా ఉండటానికి

ఎంత ధృడచిత్తం కావాలి

ఎంతటి అహం ఉంది అనిపించుకోవాలి

లేకుంటే నగుమోము

నగుబాటుతో తలదించుకోదూ

నా ప్రియ నేస్తాల్లారా

వయస్సు,యశస్సు శలభంలా 

ఘడియలో ముగిసిపోదూ

ఉండిలేనట్లు అంది అందనట్లు

భ్రమింపజేస్తూ నెరజాణతనం ప్రదర్శిస్తూ

మీ ఆలోచనల భారం మోసానో

మీ అనుభూతుల ఆయుష్షుని పెంచానో

మీ మీ ఈర్ష్యద్వేషాన్ని సహించానో

మీ .. మీ హృదయాల అలజడిని భరించానో

మీరేమనుకున్నా నేను మాత్రం ..

ఒక ఆహ్లాద కెరటాన్ని.

ఒక.. విశ్వసనీయ స్నేహాన్ని

మిమ్మల్ని మీరుగా ప్రేమించే 

హృదయానికి .. చిరునామాని